запу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць пудрай. Запудрыць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Пакрыць, замазаць фарбай. Зафарбаваць пляму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Пакрыць, абабіць шалёўкай. Зашаляваць сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бранзаваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Пакрыць тонкім слоем бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лудзіць, ‑луджу, ‑лудзіш, ‑лудзіць; зак., што.

Пакрыць палудай. Вылудзіць медную конаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скампенсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Пакрыць, аплаціць, ураўнаважыць. Скампенсаваць страты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асфальтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) асфальтам (у 1 знач.).

|| зак. таксама заасфальтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. асфальтава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазасціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Заслаць, пакрыць чым‑н. усё, многае. Пазасцілаць ложкі. □ Панакрывалі мы ўсё, нават фасолю і тую газетамі пазасцілалі. Дубоўка.

2. Пакрыць сабою ўсё, многае. Дым пазасцілаў наваколле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРАКАНЬЕ́РСТВА

(франц. braconnier),

незаконнае паляванне; заняцце рыбным, звярыным або інш. здабыўным промыслам у забаронены час, у недазволеных месцах ці забароненымі прыладамі і спосабамі; паляванне на звяроў і птушак, якое поўнасцю забаронена. Паводле бел. заканадаўства парушэнне правілаў аховы жывёльнага свету цягне за сабой адм. або крымін. адказнасць, абавязак пакрыць нанесеныя страты.

т. 3, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

затка́ць, -тку́, -тчэ́ш, -тчэ́; -тчо́м, -тчаце́, -тку́ць; -тчы́; -тка́ны; зак., што.

1. Пакрыць тканым узорам.

З. настольнік арнаментам.

З. дыван кветкамі.

2. Зацягнуць густой сеткай.

Павук заткаў кут павуціннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)