актывізавацца, ажывіцца □ забіць крыніцай, падняць галаву

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

натапы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Падняць тарчма, наставіць (поўсць, шчаціну, пер’е і пад.). Заўважыўшы хлопца, .. [сабака] натапырыў на хрыбце поўсць і, мякка ступаючы, пайшоў яму насустрач. Федасеенка.

•••

Натапырыць вушы — тое, што і наставіць вушы (гл. наставіць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шру́ба, ‑ы, ж.

Шпень са спіральнай нарэзкай; вінт ​1. Галоўка шрубы. □ [Юзік] перамацаў кожную шрубу і кожны зуб на барабане! Крапіва. [Старшыня:] — Убачыш па дарозе падкову, шрубу, нават цясак — не лянуйся падняць і прынесці ў калгасную кузню. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Тое, што і выкарміць (у 2 знач.). Адкарміць свіней. // Добрай ежай, кормам паправіць; аздаравіць. Я тады быў малы і бачыў, як гаспадар стараецца гэтага каня адкарміць і падняць на ногі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цаліна́ ж Néuland n -(e)s;

падня́ць цаліну Néuland úrbar máchen [erschlíeßen*];

падня́тая цаліна́ Néubruch m -(e)s, -brüche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

усцягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні́; -я́гнуты; зак.

1. каго-што. Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўнесці, узвезці на што-н. высокае.

У. мех на вышкі.

2. што. Надзець, апрануць з цяжкасцю або накрыцца чым-н., нацягнуць на сябе што-н. (разм.).

Ледзь ужо ўсцягнула гэту сукенку.

У. ватовую коўдру.

|| незак. усця́гваць, -аю, -аеш, -ае і усцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вздёрнуть сов.

1. разг. (поднять вверх) падня́ць, узня́ць; (о голове — ещё) задра́ць;

2. (повесить) прост. паве́сіць;

◊

вздёрнуть нос задра́ць нос;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

флаг в разн. знач. сцяг, род. сця́га м.;

госуда́рственный флаг дзяржа́ўны сцяг;

подня́ть флаг падня́ць сцяг;

укра́сить фла́гами упрыго́жыць сцяга́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Láufmasche

f -, -n во́чка, яко́е спусці́лася (у панчохах)

~n áufnehmen* — падня́ць [сабра́ць] во́чкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áufschauen

vi (па)глядзе́ць уве́рх

von séinem Buch ~ — падня́ць во́чы ад кні́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)