trade-in [ˈtreɪdɪn] n. прадме́т, які́ выменьваецца на но́вы (аўтамабіль, тэлеві́зар і да т. п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
watch night [ˈwɒtʃnaɪt] adj. eccl. усяно́чная (пад Новы год);
a watch-night service усяно́чная слу́жба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
neu
1.
a
1) но́вы, няда́ўні
die ~este Móde — наве́йшая мо́да
2) малады́, све́жы
~e Kartóffeln — малада́я бу́льба
3) но́вы, све́жы, арыгіна́льны (пра думкі і г.д.)
2.
adv
1) нано́ва
aufs ~e, von ~em — зноў
2) няда́ўна
ich bin ~ ángekommen — я няда́ўна прые́хаў
◊ ~e Bésen kéhren gut — ≅ но́вы гаспада́р – но́вы пара́дак; но́вы ве́нік чы́ста мяце́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кайназо́йскі
(ад гр. kainos = новы + zoe = жыццё);
к-ая эра — тое, што і кайназой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кайнафі́т
(ад гр. kainos = новы + -фіты)
этап эвалюцыі расліннага покрыва Зямлі, які змяніў мезафіт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каро́бчаты, ‑ая, ‑ае.
Які мае выгляд кораба; выгнуты. Аўтамат быў новы, зараджаны доўгім каробчатым магазінам. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
novel
I [ˈnɑ:vəl]
n.
рама́н -у m.
II [ˈnɑ:vəl]
adj.
но́вы; дзі́ўны; неспазна́ны, незнаёмы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разасла́ць², рассцялю́, рассце́леш, рассце́ле; рассцялі́; разасла́ны; зак., што.
Разгарнуўшы поўнасцю, паслаць па паверхні чаго-н.
Р. новы абрус.
Р. дыван.
|| незак. рассціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. рассціла́нне, -я, «., рассці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і рассці́л, -у, м. (спец.).
|| прым. рассці́лачны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
стылі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяліст, які распрацоўвае новы стыль у адзенні, прычосках, дызайне мэблі, інтэр’ера памяшкання, аўтамабіля і інш.
Паслугі стыліста.
|| ж. стылі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
2. Чалавек, які валодае майстэрствам літаратурнага стылю, піша добрым стылем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Наў 1 прыназ. ’у’: наў прымы ідзе (смарг., Сл. ПЗБ). Са спалучэння прыназоўнікаў на і ў, аб’яднаных значэннем мэты: на + у + прымы. Магчымы ўплыў прыстаўкі наў-.
Наў 2 ’навіна, новы ўраджай’: Пазычця мне гарнцы два круп да наві (Бяльк.). Да новы; незвычайны вакалізм можа тлумачыцца ўплывам акання ў ненаціскных складах (да наві?). Найбольш верагодна, што гэта — позняе ўтварэнне ад навіна ’новы ўраджай’ шляхам адсячэння ‑ін‑а, успрынятага як суфікс адзінкавасці, што вельмі пашыраны на Мсціслаўшчыне, параўн. сахыріна ’адна асобная частачка ў са́хары (цукры)’, салі́на ’адна асобная частачка ў солі’ (З нар. сл., 131); у такім выпадку наў выступае як паралельнае ўтварэнне да рэчыўных назоўнікаў сахар, соль і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)