амле́т

(фр. omelette)

страва з разбоўтаных яец з дабаўленнем мукі і малака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бланманжэ́

(фр. blanc-manger = белая ежа)

жэле са смятанкі або міндальнага малака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кумы́с

(тат. kymyz)

напітак з малака кабылы, вярблюдзіцы, каровы, прыгатаваны асобым спосабам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маслабо́йка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.

1. Апарат для збівання смятаны, малака ў масла.

2. Разм. Тое, што і маслабойня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набу́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; набу́х, -хла; зак.

1. Стаць гатовым, каб распусціцца, прарасці.

Пупышкі набухлі.

2. Павялічыцца ў аб’ёме ад вільгаці, сырасці.

Рамы набухлі.

Боб набух.

3. Павялічыцца ад прыліву крыві, малака.

Вены набухлі.

Вымя набухла.

|| незак. набуха́ць, -а́е.

|| наз. набуха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Мляча́рны ’прызначаны для малака’ (астрав., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі польск. mleczarski і бел. малочны ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кактэ́йль, ‑ю, м.

Напітак з сумесі розных спіртных вырабаў (каньяку, лікёру, віна) з цукрам і вострымі прыправамі. // Напітак з сумесі малака, фруктовага соку, марожанага.

[Англ. cocktail.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flößen

vt

1) сплаўля́ць (лес); гнаць плыты́

2)

Milch ~ — здыма́ць вяршкі́ [смята́нку] з малака́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Кумы́с ’напітак з малака кабылы’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. з тат. кымызъ ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 444).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́душка ’посуд для малака’ (Трубачоў, Ремесл. терм., 219), звязана з прасл. latū̆‑/latĭ‑. Параўн. ла́тка 5 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)