lion

[ˈlaɪən]

n.

1) леў, ільва́ m.

2) сьве́цкі леў; славу́тасьць f.

•

- lion’s share

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leonine

[ˈli:ənaɪn]

adj.

ільві́ны; як леў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перабале́ць сов. (о боли) переболе́ть;

па́лец ~ле́ў — па́лец переболе́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перыфра́з, -а, мн. -ы, -аў м. і перыфра́за, -ы, мн. -ы, -ра́з, ж. (кніжн.).

Выраз, які з’яўляецца апісальнай перадачай сэнсу другога выразу ці слова, напр.: «цар звяроў» замест «леў».

|| прым. перыфрасты́чны, -ая, -ае.

П. выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Lion

[ˈlaɪən]

n.

Леў (сузо́р’е і знак задыя́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карале́ва, -ы, мн. -ы, -ле́ў, ж.

1. гл. кароль.

2. Жонка караля (у 1 знач.).

3. У шахматах: тое, што і ферзь (разм.).

4. перан., чаго. Пра жанчыну, якая вылучаецца як лепшая сярод іншых.

К. прыгажосці.

К. балю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Leu

m -en, -en паэт. леў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Льві́ны, ільві́ны і іншыя словы з гэтым коранем — да леў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ільві́ца. Фемінатыў з суф. ‑іц‑а да леў (гл.), і‑ пратэтычнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Nobél

m -s Но́бель, Леў (у казках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)