купа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Род травяністых раслін сямейства складанакветных з дробнымі кветкамі.

2. Купальская песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтапаі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Спецыяльная ўстаноўка з аўтаматычнай падачай вады для паення жывёлы.

А. для кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаво́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Самавольная адлучка са службы, з работы і пад.

Пайсці ў самаволку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зернедрабі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Машына для драблення зерня, якое ідзе на корм.

|| прым. зернедрабі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

славянафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік славянафільства.

|| ж. славянафі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. славянафі́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ляке́ркі ’лакіраваныя туфлі’ (навагр., Нар. сл.). З польск. lakierki ’абутак з лакіраванай скуры’ < lakierлак’ < lakierować ’пакрываць лакам’ < ням. lackieren ’тс’ (Слаўскі, 4, 31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зе́лье ср., разг. зе́лле, -лля ср.; (травы) зёлкі, -лак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корешки́ (сорт табака) жы́лкі, -лак ед. нет; (махорка) махо́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пестрокры́лки мн., сущ., зоол. стракатакры́лкі, -лак;

пестрокры́лка ед. стракатакры́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесапі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Машына для распілоўкі лесу (у 2 знач.).

2. Тое, што і лесапільня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)