расква́сіць, -ква́шу, -ква́сіш, -ква́сіць; -ква́шаны; зак., што (разм.).

1. Размачыць, зрабіць гразкім.

Дарогу расквасіла (безас.), не праехаць.

2. Разбіць да крыві (нос, твар).

Р. нос.

|| незак. расква́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тромб,

згустак крыві.

т. 15, с. 528

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЛІКЕМІ́Я

(ад грэч. glykys салодкі + haima кроў),

наяўнасць цукру ў крыві. Пры некаторых хваробах колькасць цукру ў крыві можа павышацца (гіперглікемія) ці паніжацца (гіпаглікемія).

т. 5, с. 295

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Transfusión

f -, -en мед. пераліва́нне крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mórdgierig

a крыважэ́рны, пра́гны да крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blúttransfusion

f -, -en мед. пераліва́нне крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sépsis

f - мед. се́псіс, заражэ́нне крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кровапуска́нне, ‑я, н.

Спусканне з арганізма пэўнай колькасці крыві з лячэбнай мэтай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывацёк, ‑у, м.

Выцяканне крыві з крывяносных сасудаў. Спыніць крывацёк. Артэрыяльны крывацёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывятво́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з утварэннем крыві і крывяных цельцаў. Крывятворны орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)