ко́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, корд і -аў, ж. (спец.).

Доўгая вяроўка, на якой ганяюць коней па крузе пры выездзе, абучэнні.

Ганяць на кордзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храп, -у, м.

1. Хрыплыя гукі, якія ўтварае той, хто спіць.

Моцны х.

Сон з храпам.

2. Гукі, якія нагадваюць хрыплае сапенне (пра коней).

Х. каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берэ́йтар

(ням. Bereiter)

1) спецыяліст, які аб’язджае коней, вучыць верхавой яздзе;

2) памочнік дрэсіроўшчыка коней у цырку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кось-кось, выкл.

Воклік, якім падзываюць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

livery

[ˈlɪvəri]

n., pl. -eries

1) ліўрэ́я f.

2) прако́рм -у m. (ко́ней), ста́йня f.

3) прака́т -у m. (ко́ней, аўтамабі́ляў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рысі́ць, рышу́, рысі́ш, рысі́ць; рысі́м, рысіце́, рыся́ць; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Бегчы рыссю (пра коней і інш. жывёл).

2. Ехаць на кані рыссю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакава́ць (коней) neu beschlágen*; úmschmieden vt (нанова)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Dréigespann

n -s, -e тро́йка (коней)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Доўгая вяроўка, на якой ганяюць коней па кругу пры выездзе, абучэнні. На манежнай пляцоўцы ганялі на кордзе коней. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бары́шник пераку́пшчык, -ка м., гандля́р, -ра́ м.;

лошади́ный бары́шник пераку́пшчык ко́ней, гандля́р ко́ньмі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)