маргіна́ліі, ‑ій; адз. маргіналія, ‑і, ж.

Кніжн. Заўвагі на палях кнігі або рукапісу.

[Ад лац. marginalis — які знаходзіцца на краі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаакупі́цца, ‑купіцца; зак.

Пакрыцца даходамі без фінансавай дапамогі (пра расходы). Выданне кнігі самаакупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́льнасць, ‑і, ж.

Пашыранасць, папулярнасць якога‑н. твора сярод чытачоў. Зайздросная чытальнасць кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экслі́брыс, ‑а, м.

Па-мастацку аформлены кніжны знак, які наклейваецца на ўнутраным баку вокладкі кнігі і паказвае на прыналежнасць яе ўладальніку. Многія ўладальнікі бібліятэк аздабляюць свае кнігі спецыяльным кніжным знакам экслібрысам: сімвалічным малюнкам з імем кнігалюба. «Помнікі».

[Лац. ex libris — з кніг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

artwork [ˈɑ:twɜ:k] n. 1. ілюстра́цыі (да кнігі, часопіса і да т.п.) 2. тво́р маста́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́кладка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Цвёрдая, звычайна з кардону папка, у якую ўстаўлена кніга.

Каленкоравая в.

2. Папяровая абгортка кнігі, сшытка.

|| прым. во́кладачны, -ая, -ае.

В. кардон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дада́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Тое, што прыбаўляецца да чаго-н.

Зрабіць дадаткі.

Д. да раздзела кнігі.

2. Тое, што прыкладаецца да якога-н. падпіснога выдання.

Часопіс з бясплатным дадаткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыражава́ць, -жу́ю, -жу́еш, -жу́е; -жу́й; -жава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Устанавіць (устанаўліваць) тыраж кнігі, газеты і пад.

2. Рабіць неабходную колькасць копій (кінастужкі, пласцінкі і пад.).

|| наз. тыражава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адгарнуць усё, многае. Паадгортваць зямлю. Паадгортваць старонкі кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павылу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Вылупіць усё, многае. Павылупліваць лісты з кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)