сістэма поглядаў, ідэй, якія характарызуюць якую-н. сацыяльную групу, клас, палітычную партыю, грамадства.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
klasa
klas|a
ж.
1.клас (у школе);
mój syn chodzi do pierwszej ~y — мой сын ходзіць у першы клас; мой сын вучыцца ў першым класе;
2.клас, ступень;
z ~ą — шыкоўны;
towar pierwszej ~y — тавар першага гатунку;
wagon pierwszej ~y — вагон першага класа;
~a turystyczna — эканамічны клас;
3.клас;
~a robotnicza — рабочы клас;
walka klasa — барацьба класаў;
4.разм. стыль;
człowiek z ~ą — стыльны чалавек;
grać w ~y — гуляць у класы (класікі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кампазі́цыяж., в разн. знач. компози́ция;
к. рама́на — компози́ция рома́на;
к. карці́ны — компози́ция карти́ны;
клас ~цыі — класс компози́ции
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прудані́зм, ‑у, м.
Гіст. Дробнабуржуазная сацыялістычная плынь другой паловы 19 ст., накіраваная супраць рэвалюцыйнага рабочага руху, за ўтапічнае зліццё пралетарыяту і буржуазіі ў адзін клас.
[Ад імя П. Ж. Прудона (Proudhon, 1809–1865), заснавальніка гэтага вучэння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбі́тнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць разбітнога. Але от жа як увосень Людка пайшла ў першы клас, быццам дзіця хто падмяніў: дзе дзяваліся яе рэзвасць, разбітнасць!Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Rángstufe
f -, -n
1) чын, зва́нне, клас
2) ступе́нь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Óberprima
f -, -men выпускны́клас (у некаторых школах Германіі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
выпускны́, ‑ая, ‑ое.
1. Прызначаны для выйсця, выхаду. Выпускны клапан. Выпускная труба.
2. Які мае адносіны да выпуску з навучальных устаноў. Выпускны клас, экзамен. Выпускны вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пту́шынка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Памянш.-ласк.да птушка; маленькая птушка. Праз адчыненыя дзверы заляцела аднойчы ў клас нейкая маленькая птушынка.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўзу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Той, хто не ўмее яшчэ хадзіць, а толькі поўзае (разм.).
2. Дэталь механізма, якая слізгаецца ўзад і ўперад па чым-н. у прамалінейным напрамку (спец.).
3.мн.Клас пазваночных жывёл, якія перамяшчаюцца пераважна паўзком (змеі, яшчаркі, кракадзілы, чарапахі).
|| прым.паўзу́нны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
П. механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)