Бо́нчка ’кольца, якім замацоўваецца каса на касільне’ (ДАБМ, 832). Запазычанне з польск. bączek ’кольца’ (паходжанне польск. слова, мабыць, гукапераймальнае, гл. Брукнер, 19).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scythe

[saɪð]

1.

n.

каса́ f.

handle of the scythe — касьсё, касі́льна n.

2.

v.t.

касі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spleen

[spli:n]

n.

1) Anat. селязёнка, каса́ f.

2) благі́ настро́й; злосьць f.

3) хандра́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прамень, промень; каса, пук, пасма, пас, страла (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

hay [heɪ] n.

1. се́на

2. AmE, infml невялі́кая су́ма гро́шай

make hay while the sun shines ≅ касі́, каса́, паку́ль раса́; гні дрэ́ва, паку́ль маладо́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бага́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да багажу (у 1 знач.). Багажная квітанцыя, каса. // Прызначаны для багажу (у 1 знач.). Багажны вагон. Багажнае аддзяленне.

2. у знач. наз. бага́жны, ‑ага, м. Чыгуначны служачы, які прымае і выдае багаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лазня́к, ‑у, м.

Кусты лазы, зараснік такіх кустоў. Па адзін і па другі бок дарогі ляжалі чатырохкутныя сажалкі, .. акаймаваныя густымі кустамі светлалістага лазняку, буйной асакі і кветак. Чарнышэвіч. Адразу за ракой пачыналася каса, на якой буяў густы лазняк. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́сып Доўгая пясчаная каса ў вадзе (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

kinowy

kinow|y

кінематаграфічны;

kasa ~a — білетная каса;

sala ~a — кіназала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хру́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да хрустаць, хрусцець.

2. Зламацца з хрустам. Каса ў шыйцы хруснула і засталася ў купіне. Крапіва. Вол як рэзнуўся лбом у вароты, дык тыя хруснулі, а сам ён і асеў на пярэднія ногі. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)