Трэ́нзель ‘металічныя цуглі’ (ТСБМ), ‘вуздэчка’ (Баршч.). Запазычана, магчыма, з ід.trenzl ‘цуглі’ (Астравух, Ідыш-бел. сл.), параўн. польск.tręnzla ‘тс’, што да ням.Trenze ‘вуздэчка’, якое, у сваю чаргу, запазычана праз гал.trensse з ісп.trenza ‘пляцёнка, канат’ (Duden Etumologie, 863; Фасмер, 4, 98).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Аддратва́ць ’крэпка пабіць (кнутом)’ (Шат.). Магчыма, ад дратва ’прасмалены канат’, але гэта вельмі прафесійная назва. Калі лічыць, што ад‑дратаваць паходзіць ад першаснага драць, марфалогію дзеяслова цяжка вытлумачыць, не прыняўшы версіі аб кантамінацыйным паходжанні слова на аснове тратаваць (< польск.tratować) і драць (Міхневіч, БЛ, 1973, 3, 60).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
траві́ць
Iнесов., тех. трави́ть;
т. узо́р на шкату́лцы — трави́ть узо́р на шкату́лке
IIнесов. (производить потраву) трави́ть;
т. пасе́вы — трави́ть посе́вы;
◊ ко́замі се́на т. — не в коня́ корм; зря переводи́ть добро́
IIIнесов. (о пищеварении) вари́ть, перева́ривать
IVнесов., мор. трави́ть;
т. кана́т — трави́ть кана́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
lina
lin|a
ж. трос, канат; вяроўка;
~a holownicza — буксірны трос;
przeciąganie ~y — перацягванне каната
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тросм (канат) Tau n -(e)s, -e, Seil n -(e)s, -e; Léine f -, -n; Kábel m -s, -;
сталёвы трос Dráhtseil n, Dráhtstahltau n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)