Гэта справа патрабуе нямала поту (перан.: працяглай, напружанай працы). Да сёмага поту (да знямогі; разм.). Потам і кроўю здабыць што-н. (перан.: шляхам вялікіх намаганняў; высок.). Увагнаць у п. каго-н. (змардаваць напружанай працай; разм.). Шыбы пакрыліся потам (перан.: запацелі).
|| прым.по́тавы, -ая, -ае.
Потавыя залозы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
БО́ЙКА Юрый Рыгоравіч
(н. 6.3.1925, г. Саратаў, Расія),
бел. патолагаанатам. Д-рмед.н. (1964), праф. (1965). Скончыў Тбіліскі мед.ін-т (1948). З 1961 у Гродзенскім мед. ін-це. Навук. працы па паталаг. анатоміі падстраўнікавай залозы і аб ролі сасудзістых расстройстваў пры ўзнікненні вострага запалення гэтай залозы.
Тв.:
Патологическая анатомия и патогенез острого панкреатита. Мн., 1970;
Клинико-анатомический анализ врачебных ошибок Мн., 1994.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
се́мявы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да семя (у 1 знач.), заключае ў сабе семя. Семявыя каробачкі.
2. Які мае адносіны да семя (у 3 знач.). Семявы канацік.// Які выпрацоўвае або мае ў сабе семя (у 3 знач.). Семявыя залозы. Семявая вадкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ślinowy
ślinow|y
слінны;
gruczoły ~e анат. слінныя залозы;
гл. ślinianki
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
secrete
[sɪˈkri:t]
v.t.
1) трыма́ць у сакрэ́це; уто́йваць, хава́ць
2) выдзяля́ць, вырабля́ць
Glands in the mouth secrete saliva — Зало́зы ў ро́це выдзяля́юць сьлі́ну
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дакрыяадэні́т
(ад гр. dakryon = сляза + aden = залоза)
запаленне слёзнай залозы вока.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
масты́т
(лац. mastitis, ад гр. mastos = сасок)
запаленне малочнай залозы; грудніца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
панкрэаты́т
(ад гр. pankreas, -atos = падстраўнікавая залоза)
мед. запаленне падстраўнікавай залозы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Сасо́к ’знешняя частка малочнай залозы млекакормячых і чалавека ў выглядзе шышачкі, з якой дзіцё ссе малако’ (ТСБМ; в.-дзв., Сл. ПЗБ). Рус.сосо́к ’тс’, ст.-чэш.sesek, славац.sosok, sosec, ст.-слав.съсьць ’сасок’, ст.-рус.съсъкъ, съсъ ’сасок’. Да прасл.*sъsati ’ссаць’. Гл. Фасмер, 3, 725; Махэк₂, 538.