Verbum

перале́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Дзіцяня свойскай жывёлы паўгадавога ўзросту (якое толькі пералетавала).

наво́дны, -ая, -ае (разм.).

Які прыведзены, прывезены аднекуль; чужы (часцей пра жывёл).

Наводныя жывёлы.

ту́лава, -а, мн. -ы, -аў, н.

Цела чалавека або жывёлы без галавы і канечнасцей.

валасня́, -і́, ж., зб. (разм., пагард.).

Калматыя пасмы валасоў чалавека або шэрсці жывёлы.

Зарасці валаснёй.

галаві́зна, -ы, ж.

Мяса з галавы жывёлы, рыбы як прадукт харчавання.

Міска капусты з галавізнай.

ахра́п’е, -я, н., зб.

Бацвінне, капуснік, рознае агароднае зелле як корм для жывёлы.

Назбіраць ахрап’я.

халадабо́йня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Невялікая бойня з халадзільнікамі для захоўвання мяса забітай жывёлы.

цэ́пень, -пня, мн. -пні, -пняў, м.

Стужачны чарвяк, які паразітуе ў кішэчніку чалавека, жывёлы; саліцёр.

гістало́гія, -і, ж.

Навука аб будове і развіцці тканак чалавека і жывёлы.

|| прым. гісталагі́чны, -ая, -ае.