ха́ніха, ‑і, ДМ ‑нісе, ж.

Разм. Жонка хана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэсарэ́ўна, ‑ы, ж.

1. Жонка цэсарэвіча.

2. Дачка цара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўчы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм. Жонка шаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыба́чка ж

1. Físcherin f -, -nen;

2. (жонка рыбака) Físchersfrau f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

aunt [ɑ:nt] n.

1. цётка (бацькава або матчына сястра; жонка дзядзькі)

2. infml цёця, цётка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

two-timer [ˌtu:ˈtaɪmə] n. infml

1. няве́рны муж, няве́рная жо́нка

2. падма́ншчык; падма́ншчыца; ашука́нец; ашука́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жаўне́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жонка жаўнера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́дчыца, ‑ы, ж.

1. Жан. да падрадчык.

2. Разм. Жонка падрадчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паме́шчыца, ‑ы, ж.

1. Жан. да памешчык.

2. Разм. Жонка памешчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паса́дніца, ‑ы, ж.

Гіст.

1. Жан. да пасаднік.

2. Жонка пасадніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)