святлолюбі́вы, -ая, -ае.

Які добра расце і развіваецца толькі пры нармальным сонечным святле.

Сасна — дрэва святлолюбівае.

|| наз. святлолюбі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., спі́цца; спа́лася; безас., незак.

Пра жаданне, магчымасць спаць.

На свежым паветры добра спіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

упрэ́лы, -ая, -ае.

1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.

Упрэлая каша.

2. Упацелы, упараны (разм.).

У. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лаго́дна

1. прысл (добра) gut, pássend;

2. часц (добра, згодзен) gut!, schön!, schon gut!; éinverstanden!; méinetwegen!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

excellently [ˈeksələntli] adv. выда́тна, ве́льмі до́бра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

well-appointed [ˌweləˈpɔɪntɪd] adj. fml до́бра абсталява́ны, забяспе́чаны ўсі́м неабхо́дным;

a well-appointed room до́бра абсталява́ны пако́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звы́чны, -ая, -ае.

1. Добра знаёмы, прывычны.

З. занятак.

2. Тое, што і звыклы (у 2 знач.).

|| наз. звы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зія́нне, -я, н.

У мовазнаўстве: збег двух ці больш галосных у слове або на стыку двух слоў, напр.: аэраплан, добра адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атлеты́зм, -у, м.

1. Добра развітыя фізічныя якасці спартсмена, моцны і прыгожы склад цела.

2. Тое, што і культурызм.

Займацца атлетызмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

без’язы́кі, -ая, -ае.

1. Які не валодае мовай, нямы.

2. перан. Які не ўмее добра, свабодна гаварыць.

|| наз. без’язы́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)