wayfaring [ˈweɪˌfeərɪŋ] n. fml

1. вандро́ўкі, падаро́жжы

2. bibl. даро́га, шлях

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зі́мні, см. зімо́вы;

~няя даро́га — зи́мняя доро́га;

○ з. сад — зи́мний сад

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праляга́ць несов. пролега́ть;

даро́га ~га́е ў гара́х — доро́га пролега́ет в гора́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уе́здзіцца сов., разг. (утрамбоваться) уе́здиться; уката́ться;

даро́га ўе́здзілася — доро́га уе́здилась (уката́лась)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shortcut

караце́йшая, хутчэ́йшая даро́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cartway

[ˈkɑ:rtweɪ]

n.

ву́зкая даро́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прасёлачны:

прасёлачная даро́га Féldweg m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

время́нка ж., разг. часо́вае збудава́нне (ха́та, пе́чка, даро́га и т. п.).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карчакава́ты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю карчоў; карчысты (разм.).

Карчакаватая дарога.

2. Пра чалавека, яго постаць: каржакаваты (разм.).

Тоўсты, к. дзядзька сядзеў на ганку.

|| наз. карчакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’е́здка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. аб’ездзіць.

2. Дарога, па якой можна аб’ехаць якую-н. перашкоду.

Сцежак і аб’ездак было ў той мясцовасці многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)