банкаўшчы́к, ‑а, м.

Удзельнік азартнай гульні ў карты, які трымае банк, банкуе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круп’е́, нескл., м.

Саўладальнік або служачы ігральнага дома, распарадчык гульні і банкоўшчык.

[Фр. croupier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

У картачнай гульні — рабіць стаўку супраць банка.

[Ад фр. ponter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаўта́йм, ‑а, м.

Уст. Палавіна гульні ў футболе і хакеі з мячом.

[Англ. half-time.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bewégungsspiele

pl рухо́мыя гу́льні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kick-off [ˈkɪkɒf] n.

1. час пача́тку футбо́льнай гульні́; пе́ршы ўдар па мячы́;

Kick-off at 5.00. Пачатак гульні а 5-й гадзіне.

2. infml пача́так но́вай дзе́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ата́ка, -і, ДМ ата́цы, мн. -і, ата́к, ж.

1. Імклівы напад войск на праціўніка.

Адбіць атаку.

2. перан. Рашучы наступ (у спрэчцы, у гульні і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хет-тры́к, -а, мн. -і, -аў, м.

У выразе: зрабіць хет-трык — тройчы паразіць вароты праціўніка ў адной гульні адным і тым жа спартсменам (у хакеі, футболе).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкідны́, -а́я, -о́е.

У выразе: падкідны дурань — картачная гульня, у якой партнёры, паводле ўмоў гульні, па чарзе падкідваюць аднаму з ігракоў пэўныя карты, каб той адбіў іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tennis elbow [ˌtenɪsˈelbəʊ] n. «тэ́нісны ло́каць» (запаленне сустава ад гульні ў тэніс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)