◎ Ко́мпал ’галава’ (Яўс.). Параўн. рус. пеяратыў кумпол ’галава ’. Гэтыя словы да рус. купол ’купал’, якое з’яўляецца запазычаннем з ням. Kuppel ’тс’ або франц. сойроіе (Фасмер, 2, 421; Шанскі, 2, 8, 448–449).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́па

(лац. рара, ад гр. pappas = бацька)

галава каталіцкай царквы і дзяржавы Ватыкан.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

працвярэ́знік, ‑а, м.

Тое, што і выцвярэзнік. Прачнуўся хлопец у працвярэзніку. Балела галава і ўсё цела. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таба́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і тытунёвы. Балела галава, гудзела ад напружання, ад табачнага дыму. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

splitting [ˈsplɪtɪŋ] adj. во́стры, цяжкі́, мо́цны, балю́чы;

I have a splitting headache. У мяне аж трашчыць галава ад болю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Famíli¦enhaupt

n -(e)s, -häupter галава́ сям’í

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bürgermeister

m -s, - бургамі́стр, гарадскі́ галава́, мэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Strúwelkopf, Strúwwelkopf

m -es, -köpfe ускудла́чаная [калма́тая] галава́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пацяжэ́ць сов. потяжеле́ть;

ён прыкме́тна ~жэ́ў — он заме́тно потяжеле́л;

галава́ ~жэ́ла — голова́ потяжеле́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сівы́, -а́я, -о́е.

1. Белы, серабрысты, які страціў афарбоўку (пра валасы); пасівелы, колеру попелу.

Сівыя вусы.

Сівая галава.

Сівая жанчына.

2. 3 прымессю белай шэрсці (пра футра).

С. каўнер.

С. каракуль.

3. перан. Які мае адносіны да старажытнасці, далёкага мінулага.

Сівыя вякі.

|| наз. сі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)