дваццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца дваццаць
2. Узростам у дваццаць
3. Які мае адносіны да дваццацігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дваццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца дваццаць
2. Узростам у дваццаць
3. Які мае адносіны да дваццацігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцідзесяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца пяцьдзесят
2. Узростам у пяцьдзесят
3. Які мае адносіны да пяцідзесяцігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стопяцідзесяціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу ў сто пяцьдзесят
2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося сто пяцьдзесят
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у шэсць
2. Гадавіна якой‑н. падзеі, што была шэсць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ізма́лку ’змалку, з малых
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nastoletni
ва ўзросце 13-17
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ćwierćwiecze
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
васьмідзеся́тнік, ‑а,
Дзеяч 80‑х
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палеаге́н
(ад палеа- + -ген)
першы перыяд кайназою ў геалагічнай гісторыі Зямлі, які пачаўся 570
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дваццаціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу ў дваццаць
2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося дваццаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)