стара́нны
1. стара́тельный, усе́рдный; приле́жный;
с. рабо́тнік — стара́тельный (усе́рдный) рабо́тник;
с. ву́чань — стара́тельный (приле́жный) учени́к;
2. тща́тельный;
~нная падрыхто́ўка — тща́тельная подгото́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
выхава́нец м
1. (навучальнай установы) Absolvent [-´vɛnt] m -en, -en (выпускнік); Schüler m -s, - (вучань);
2. Zögling -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Studént
m -en, -en студэ́нт; ву́чань (у Аўстрыі)
~ an der Universität — студэ́нт універсітэ́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
senior1 [ˈsi:niə] n.
1. старэ́йшы;
She is my senior by 2 years. Яна старэйшая за мяне на два гады.
2. ву́чань старэ́йшых кла́саў
3. AmE студэ́нт апо́шняга ку́рса
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Аўды́тар (КТС), ст.-бел. авдитор (1670) ’член царкоўнага суда’ (Булыка, Запазыч.), ’старшы вучань у класе, які выслухоўвае ўрокі таварышаў’ (Грыг.). Запазычана праз польск. audytor або непасрэдна з лац. auditor ’слухач, суддзя, што вядзе допыт’, магчыма, паўторнае запазычанне ў беларускую літаратурную мову з рус. аудитор. Параўн. Рыхардт, Poln., 31.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ку́хта 1 ’прыслужнік, вучань повара’ (Нас., Яруш.). Запазычанне з польск. kuchta ’тс’ (гл. Слаўскі, 3, 307–308).
Ку́хта 2 ’прайдзісветка, асоба лёгкіх паводзін’ (Нар. словатв.). Параўн. польск. kuchta ў значэнні ’служанка’. Відаць, беларускае слова ўзнікла пад семантычным уплывам польск. kokota ’асоба лёгкіх паводзін’.
Ку́хта 3 ’бядняк’ (Рам.). Да кухта 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тупа́к ‘тупы чалавек’ (Сл. рэг. лекс., Вруб.). Ад тупы́ ‘някемлівы’ (гл.), магчыма, утворана па ўзоры дура́к або пад уплывам польск. tępak ‘тупы, слабаразвіты вучань; ёлупень’, паколькі слова характэрна для заходніх гаворак; параўн. з іншай суфіксацыяй тупень, тупі́ца ‘някемлівы чалавек’ (Нас., Некр. і Байк., Шымк. Собр., Пятк. 2), тупінʼа́ ‘тупіца, ёлуп’ (Вруб.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
student
[ˈstu:dənt]
n.
1) студэ́нт -а m., студэ́нтка f.
2) ву́чань -ня m., ву́чаніца f.
3) дасьле́днік -а m.
•
- students
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lineár
a ліне́йны =ling суф. назоўнікаў м. р., утварае назвы людзей: Léhrling m ву́чань
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыхадны́:
прыхадны́ ву́чань Tágesschüler m -s, -, Extérne (sub) m -n, -n;
прыхадна́я ха́тняя рабо́тніца Áushilfe f -, -n; Háushalts hilfe f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)