фасе́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фасета, фасеткі. Фасетачнае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mucous membrane

сьлі́зістая абало́нка (во́ка, но́са, го́рла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ра́давацца несов. ра́доваться; ликова́ть;

◊ сэ́рца ра́дуецца — се́рдце ра́дуется;

во́ка ра́дуецца — глаз ра́дуется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

запарушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., што.

1. Забрудзіць, пашкодзіць чым-н., што трапіла ў сярэдзіну.

З. вушы.

2. Прысыпаць, зацерушыць.

Снег запарушыў зямлю.

◊

Вока не запарушыць каму (разм.) — пра ціхага, бяскрыўднага чалавека.

|| незак. запару́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

карасёвый и кара́сий карасёвы;

карасёвая уха́ карасёвая ю́шка;

кара́сий глаз карасёвае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

untrained [ˌʌnˈtreɪnd] adj. непадрыхтава́ны, некваліфікава́ны;

To the untrained eye, the products look similar. Для непадрыхтаванага вока прадукты выглядаюць аднолькава.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cztery

чатыры;

rozmowa w cztery oczy — размова з вока на вока; сам-насам; адзін на адзін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ачко́, очко́ ’ляток у калодзе для пчол’ (КСТ), ’ячэйка ў сетцы’ (КСТ), ’адзінка ўліку ў розных гульнях’, картачная гульня’ (БРС), укр. очко, вочко, рус. очко, польск. oczko. Памяншальная форма ад око ’вока’, з якім асацыіраваліся дзірачкі ці кропкі на розных прадметах; страта сувязі з ’вока’, акрамя пераноснага ўжывання, звязана з фармальным разыходжаннем (змена націску, параўн. сучаснае во́чка памяншальнае да во́ка ў большасці беларускіх гаворак, гл. ачкаты і інш.), параўн. Булахоўскі, Труды ИРЯ 1, 1949, 153.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ба́нькі ’вочы’ (Нас.). Укр. ба́ньки ’выпучаныя вочы’, ба́нька ’бялок вока; крышталік вока’, банька́тий ’з выпучанымі вачыма’, банька́ч ’тс’. У рус. мове ба́нька ’вочы’ толькі ў зах. і паўд. гаворках. Бясспрэчна, ад ба́нька шкляная пасудзіна; бурбалка, пузыр і г. д.’ (так ужо меркаваў Даль).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дагле́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дагледжанага. Новыя будынкі жывёлагадоўчай фермы радуюць вока сваёй дагледжанасцю. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)