тэўто́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэўтонаў, які належыць, уласцівы ім. Тэўтонскія плямёны.

•••

Тэўтонскі ордэн (гіст.) — каталіцкі духоўна-рыцарскі ордэн, ваенная арганізацыя нямецкага рыцарства ў 13–15 стст., якія праводзілі агрэсіўную палітыку ва Усходняй Еўропе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыктату́ра, ‑ы, ж.

1. Дзяржаўная ўлада, якая апіраецца на сілу пануючага класа. Ваенная дыктатура. Дыктатура буржуазіі.

2. У Старажытным Рыме — паўнамоцтвы, улада дыктатара; час панавання дыктатара.

•••

Дыктатура пралетарыяту — дзяржаўная ўлада рабочага класа, які перамог у сацыялістычнай рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаде́мия акадэ́мія, -міі ж.;

Акаде́мия нау́к Акадэ́мія наву́к;

Акаде́мия иску́сств Акадэ́мія маста́цтваў;

Вое́нная акаде́мия Вае́нная акадэ́мія;

Сельскохозя́йственная акаде́мия Сельскагаспада́рчая акадэ́мія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́сія ж., в разн. знач. ми́ссия;

грама́дская м. — обще́ственная ми́ссия;

выко́нваць мі́сію — выполня́ть ми́ссию;

вае́нная м. — вое́нная ми́ссия;

дыпламаты́чная м. — дипломати́ческая ми́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́ка ж Clique [´kli:kə] f -, -n, Síppe f -, -n, Síppschaft f -, -en; Klüngel m -s, -;

вае́нная клі́ка Militä́rklüngel m, Militarístenklüngel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

academy [əˈkædəmi] n.

1. акадэ́мія (спецыяльная навучальная ўстанова); вучы́лішча;

military/naval academy вае́нная/марска́я акадэ́мія

2. акадэ́мія;

the Royal Academy of Arts Карале́ўская акадэ́мія маста́цтваў (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trophy

[ˈtroʊfi]

n., pl. -phies

а) трафэ́й -я m., прыз -а m., узнагаро́да f.

б) вае́нная здабы́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plunder

[ˈplʌndər]

1.

v.

рабава́ць, раскрада́ць

2.

n.

1) нарабава́нае дабро́, вае́нная здабы́ча

2) рабу́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паспакайне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць спакойным, спакайнейшым; супакоіцца. Выпіўшы кроплі, Гаховіч крыху паспакайнеў. Паслядовіч. На захадзе пачало святлець, вецер паспакайнеў, паміж хмарамі паказаўся блакіт. Новікаў. / у безас. ужыв. Ваенная хваля адышла на захад, і ў горадзе паспакайнела. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́цэр, ‑а, м.

1. Старажытная ваенная стрэльба з вінтавымі нарэзамі ў ствале. // Паляўнічая наразная стрэльба вялікага калібру.

2. Спец. Невялікі патрубак з вонкавай разьбой, які служыць для злучэння труб паміж сабой, для далучэння іх да рэзервуараў, пасудзін і пад.

[Ням. Stutzer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)