таўчо́нік м кул (блін з тоўчанай бульбы) (éine Art von) Púffer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

парабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Зрабіць усё, многае.

П. усю работу.

2. Папрацаваць некаторы час.

П. на ўборцы бульбы.

◊

Нічога не паробіш або што (ж) паробіш (разм.) — пра неабходнасць згадзіцца з тым, што ёсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнездавы́ в разн. знач. гнездово́й;

г. перы́яд — гнездово́й пери́од;

~ва́я паса́дка бу́льбы — гнездова́я поса́дка карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́кер

(англ. cracker)

1) сухое пячэнне, здольнае доўга захоўваць свае якасці; разнавіднасць галеты;

2) тонкія лустачкі, высушаныя скрылёчкі бульбы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

masher

[ˈmæʃər]

n.

таўка́ч -а́ m., таўка́чык -а m.

a potato masher — таўка́чык да бу́льбы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

упха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Пхаючы, усунуць куды-н. усё, многае.

У. салому ў мяшок.

2. З’есці многа чаго-н. (груб.).

Місу бульбы ўпхаў.

|| незак. упіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і упі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульбацёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Машына для здрабнення бульбы пры вырабе з яе крухмалу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляты́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Абл. Салатніца. На стале запаравала салятырка гарачай бульбы. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., што (разм.).

3 цяжкасцю данесці, дацягнуць да якога-н. месца.

Ледзь давалок мех бульбы.

Хлопцы не змаглі д. лодку да возера.

|| незак. давалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накапа́ць

1. (viel) gráben* vt;

2. (выкапаць) (áus)gráben* vt;

накапа́ць бу́льбы Kartóffeln gráben* [róden, lésen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)