га́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з галькі, пакрыты галькай. Галечны пласт. Галечны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцёсісты, ‑ая, ‑ае.

Багаты ўцёсамі, скалісты. Вадзіцель паглядзеў на знаёмы ўцёсісты бераг. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Méeresküste

f -, -n марскі́ бе́раг, марско́е ўзбярэ́жжа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лі́да

(іт. lido = бераг)

пясчаныя косы на беразе Адрыятычнага мора, якія аддзяляюць ад мора лагуны 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бурла́к, ‑а, м.

Даўней — рабочы, які ў арцелі цягнуў паўз бераг супраць цячэння судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набярэ́жны, -ая, -ае.

1. Размешчаны на беразе, каля берага.

Н. бульвар.

2. у знач. наз. набярэ́жная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Бераг, умацаваны сцяной з граніту, каменю і інш., а таксама вуліца, якая ідзе ўздоўж такога берага.

Дом на набярэжнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

круты́¹, -а́я, -о́е.

1. Абрывісты.

К. бераг ракі.

2. 3 рэзкім, раптоўным змяненнем напрамку.

Крутыя павароты на дарогах.

3. перан. Значны, рашучы.

Крутыя змены.

4. Суровы, строгі.

К. характар.

|| наз. кру́тасць, -і, ж. і круцізна́, -ы́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырванаво́кі, ‑ая, ‑ае.

З чырвонымі вачамі. Я шмаргануў і выкінуў на бераг чырванавокую плотку. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаро́ш​II м. (сплаўны лес) Triftholz n -es, -er, Wasserholz n; Schwemmholz n (выкінуты на бераг)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brim​1 [brɪm]n.

1. бе́раг, край (сасуда);

full to the brim по́ўны па са́мыя берагі́

2. палі́ (капелюша)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)