1.Памянш.да шкло (у 2 знач.); невялікі выраб са шкла. Маша ўбачыла праз шкельцы яе акуляраў, што Іра глядзіць на яе зняважліва і насмешліва.Шамякін.Шкельца гадзінніка запацела ад вільгаці.Капыловіч.// Асколак, частка, кавалак шкла. Народ кінуўся за .. [Ганнаю] ў завулак, пакідаючы сляды на гарачай, як прысак, зямлі, уціскаючы драбнюткія шкельцы ад пабітых акон у асфальт.Гурскі.//перан. Пра тое, што па сваіх уласцівасцях (колеру, бляску, цвёрдасці, празрыстасці і пад.) нагадвае шкло. На .. [дарозе] то там, то тут былі раскіданы серабрыстыя шкельцы лужын, у якія глядзеліся белыя, вымытыя першымі дажджамі хмаркі.Гамолка.
2.толькімн. (шке́льцы, ‑аў). Разм.Акуляры або пенснэ. Не знайшоўшы, відаць, злога, .. [паэт] зноў надзяваў шкельцы і тады пачынаў мармытаць-абдумваць новыя радкі...Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
szkło
szkł|o
н.
1. шкло;
~o optyczne — аптычнае шкло;
~o butelkowe — бутэлечнае шкло;
~o lustrzane — люстраное шкло;
~o powiększające — павелічальнае шкло;
~o wodne — вадкае шкло;
2. ~a мн.акуляры;
~a kontaktowe — кантактныя лінзы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
shade1[ʃeɪd]n.
1. цень, засе́нь;
in the shade у цяньку́, у халадку́
2. абажу́р; маркі́за;
an eye shade брыль;
shadesinfml цёмныя акуля́ры
3. адце́нне (колеру);
shades of blue адце́нні блакі́тнага;
people with all shades of opinion лю́дзі з ро́знымі по́глядамі
4. нязна́чная ро́зніца, нюа́нс;
I feel a shade better today. Я адчуваю сябе крыху лепш сёння.
5. цень; пры́від
♦
put smb./smth. in the shade засланя́ць каго́-н./што-н. (таксама перан.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
звы́клы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўвайшоў у прывычку, стаў прывычкай. Не зводзячы вачэй з глядзельнага шкла, .. [машыніст] звыклым рухам левай рукі насунуў крыху рэгулятар.Васілёнак.— Гамарджо, браты! — сказаў Тарыел, дакранаючыся рукой да павязкі звыклым жэстам, якім ён раней знімаў капялюш.Самуйлёнак.// Прывычны, добра знаёмы. Барыс набіраў тэкст лістоўкі, быццам бы рабіў; самую звычайную, звыклую справу.Новікаў.У той жа дзень часць, у якую ўваходзіў: батальён Шутава, пагрузіла танкі на платформы і пакінула ціхі, звыклы гарадок.Мележ.
2. Які звыкся з чым‑н., набыў прывычку рабіць што‑н. Звыклы да падобных заяў сясцёр, Павел Антонавіч, не спяшаючыся, адвёў вочы ад .. кнігі, павольна падняў галаву і ўважліва праз акуляры паглядзеў на сястру.Васілевіч.Звыклыя да бясконцых дарог ногі, здаецца, не ведалі стомы.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
glass
[glæs]1.
n.
1) шкло n.
2) шкля́нка, ча́рка f.
3) лю́стра n.
4) шкляны́я рэ́чы або́ по́суд
5) шы́ба, шы́біна f.
2.
v.t.
1) шкліць (во́кны); трыма́ць што пад шклом або́ ў цяплі́цы
2) адбіва́ць (як у лю́стры)
3) наво́дзіць люстра́ны гля́нец, глянцава́ць
3.
adj.
1) шкляны́(по́суд)
2) зашклёны
a glass door — зашклёныя дзьве́ры
glasses — акуля́рыpl. only.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разварушы́цца, ‑рушуся, ‑рушышся, ‑рушыцца; зак.
1. Пачаць інтэнсіўна варушыцца. Мурашнік разварушыўся. □ На прагаліне, на краі грудка, .. не было нічога, і раптам за якія два дні зямля разварушылася і на ёй узнік ладны курганок.Сабаленка.
2. Пачаць рухацца; перастаць быць маларухомым, вялым. [Тамаш:] — Прайду трохі — ногі млеюць. Як разварушацца пры рабоце, дык яшчэ нічога, А так, дык хоць і сядзі на адным месцы, як, усё роўна, ланцугом прыкаваны...Чорны.А Соня ўжо разварушылася. Працёршы хустачкай акуляры.., зазваніла талеркай, відэльцамі.Лось.// Выйсці са стану абыякавасці, апатыі, ажывіцца. Дзеці разварушыліся, павесялелі і выйшлі з таго стану замкнёнасці, у якім яны яшчэ так нядаўна былі.Колас.Госці аглядзелі ўсю гаспадарку.. Таварыш Строіш, цаг[ельнік] па прафесіі, асабліва разварушыўся каля цагельнага завода.Брыль.
3.перан. Стаць дзейным, актыўным. [Аляксей:] — Людзі разварушыліся, там-сям пачалі пускаць чырвонага пеўня ў панскія маёнткі.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
abstraction
[æbˈstrækʃən]
n.
1) абстра́кцыя f.; абстра́ктнае паня́цьце n.
Redness, courage, hope, sorrow and length are abstractions — чы́рвань, адва́га, надзе́я, боль і даўжыня́ — абстра́ктныя паня́цьці
2) абстрагава́ньне n.
3) адня́цьце, аддзяле́ньне n.
the abstraction of iron from ore — аддзяле́ньне жале́за ад руды́
4) заду́манасьць f., расьцяру́шанасьць f.
in a fit of abstraction, he misplaced his glasses — Праз расьцяру́шанасьць, ён не́дзе пакі́нуў свае́акуля́ры
5) твор абстра́ктнага маста́цтва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
1. Сціскаючы, рабіць мяккім, ператвараць расціраннем у мяккую масу; размінаць. Мяць гліну. Мяць лыжкай бульбу. □ Стары.. доўга разглядаў праз акуляры прынесеную.. зямлю, мяў у пальцах, нюхаў, дробнымі крупінкамі насыпаў на шкло.Кулакоўскі.
2. Тое, што і церці (у 4 знач.). [Марыля:] Добры быў лянок, палола яго, ірвала, слала, а як улежаўся — сушыла, мяла, удваіх з Зоськай нітачку па нітачцы вывелі.Купала.
3. Рабіць няроўным, нягладкім; камячыць. [Бацька] сеў у перадку, каб, мусіць, не мяць таго месца, на якім павінен быў сядзець доктар.Сабаленка.Сцяпан мяў у руках шапку, глядзеў уніз, быццам саромеўся паказаць вочы.Асіпенка.
4. Прыгінаць, прытоптваць да зямлі (аб раслінах). «Шась-шась», — мялі струхлелы ржэўнік неданошаныя зімою валёнкі.Быкаў.— Дзе ты, Лідачка? .. Чаго ты залезла туды? — хочучы быць суровай, пытае маці. — Ці ж то можна гэтакі лянок мяць?Кулакоўскі.
5.Разм. Есці з апетытам што‑н., умінаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ружо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які атрымліваецца ад змешвання чырвонай фарбы з белай (пра колер); светла-чырвоны. На тумбачцы каля ложка хворага ў шкляным збанку стаялі прыгожыя свежыя кветкі — белыя і ружовыя астры, цёмна-карычневыя гваздзікі.Краўчанка.На рагу стала ляжаў нейчы капшук, ружовы з нейкімі вышытымі кветкамі.Лынькоў.Сонца схавалася, і толькі ружовая палоска на небасхіле нагадвала пра скончаны дзень.Кавалёў.
2. З румяным, здаровым колерам твару (пра чалавека). Ружовы, тугі, як мяч, хлапчук барабаніў ножкамі па начоўках — толькі пырскі ляцелі ва ўсе бакі.Васілевіч.Хто там можа давесці, што .. [дзяўчынка] ўжо ела, што пара было б падкурчыць пад пухлую, ружовую шчочку кулачок і спаць.Брыль.
3.перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы. І палкоўнік аддаўся самым ружовым марам аб недалёкім будучым.Лынькоў.З Петрусём усё ехала: радасць, шчасце, ружовыя надзеі.Нікановіч.
•••
Глядзець праз ружовыя акулярынакаго-штогл. глядзець.
У ружовым святлегл. святло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)