Ánordnung

f -, -en размяшчэ́нне, упарадкава́нне; лад

2) зага́д, прызначэ́нне

éine ~ tréffen* — аддава́ць распараджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hóchachtung

f -, -en глыбо́кая пава́га

j-m ~ zóllen — аддава́ць каму́-н. дані́ну пава́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

render [ˈrendə] v. fml

1. аддава́ць; адпла́чваць; дапамага́ць;

render assistance ака́зваць дапамо́гу

2. (to) падава́ць, прадстаўля́ць;

render an account to smb. пада́ць каму́-н. раху́нак

3. пераклада́ць (на іншую мову)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Par pari referre (Terentius)

Роўным за роўнае аддаваць.

Равным за равное воздавать.

бел. Вока за вока, зуб за зуб. Як вы нашым, так і мы вашым.

рус. Око за око, зуб за зуб. Воздавать по заслугам.

фр. Œil pour œil, dent pour dent (Око за око, зуб за зуб).

англ. Return like for like (Отвечай тем же). Pay back in kind (Плати тем же).

нем. Aug(e) um Aug(e), Zahn um Zahn (Око за око, зуб за зуб). Wie du mir, so ich dir (Как ты мне, так я тебе).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

choose

[tʃu:z]

v., chose, chosen

1) выбіра́ць

2) аддава́ць перава́гу

3) хаце́ць

do what you choose — рабі́ што хо́чаш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

predispose

[,pri:dɪˈspoʊz]

v.

1) схіля́ць; хілі́ць; настро́йваць на што

2) рабі́ць успрыма́льным (да хваро́баў)

3) аддава́ць або́ перадава́ць за́гадзя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

devote

[dɪˈvoʊt]

v.

1)

а) прысьвяча́ць сябе́ (Бо́гу, спра́ве), прысьвяча́ць (-ца)

б) devote oneself — аддава́цца, прысьвяча́цца

The museum devotes one wing to modern art — Музэ́й адно́ крыло́ прысьвяча́е суча́снаму маста́цтву

2) аддава́ць; надава́ць

to devote much time to studies — аддава́ць шмат ча́су наву́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кла́сці, кладу́, кладзе́ш, кладзе́; кладзём, кладзяце́, кладу́ць; клаў, кла́ла; кладзі́; незак.

1. каго-што. Надаваць ляжачае становішча каму-, чаму-н. або змяшчаць куды-н. у такім становішчы.

К. дзіця ў калыску.

2. Змяшчаць, засоўваць куды-н.

К. рэчы ў чамадан.

3. Адпраўляць на лячэнне, змяшчаць (у клініку, шпіталь і пад.).

К. хворага ў бальніцу.

4. што. Накладваць, наносіць на паверхню чаго-н.

К. фарбу на сцены.

К. павязку на рану.

5. што. Накладваць (страву, корм); дадаваць унутр чаго-н.

К. кашу ў талеркі.

К. прыправу ў страву.

6. што. Рабіць адбітак на чым-н.

К. штамп.

7. што. Узводзіць, будаваць.

К. сцены з цэглы.

8. што. Рабіць, пракладваць, укладваць.

К. падлогу.

К. мост.

9. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Адкладваць (яйцы) для захавання патомства (пра насякомых).

К. лічынкі.

10. перан., што. Аддаваць, траціць.

К. сілы на будаванне хаты.

◊

Класці галаву (жыццё) за каго-што — паміраць, аддаваць жыццё за каго-, што-н.; ахвяроўваць сабой.

|| зак. пакла́сці, -кладу́, -кладзе́ш, -кладзе́; -кладзём, -кладзяце́, -кладу́ць; -кла́ў, -ла́ла; -кладзі́, палажы́ць, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны і скла́сці, складу́, складзе́ш, складзе́; складзём, складзяце́, складу́ць; склаў, -ла́ла, складзі́; скла́дзены (да 7 знач.).

|| наз. кла́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзялі́ць, дзялю́, дзе́ліш, дзе́ліць; дзе́лены; незак.

1. каго-што. Падзяляць на часткі, размяжоўваць.

Д. маёмасць.

Д. на порцыі.

Д. вучняў на групы.

2. што на што. Рабіць арыфметычнае дзеянне дзялення.

Д. адзін лік на другі.

3. што з кім. Аддаваць каму-н. частку чаго-н. свайго для сумеснага карыстання.

Таварышы дзялілі ўсё папалам.

Д. хлеб і соль.

4. перан., што з кім. Перажываць што-н. разам з кім-н.

Д. радасць і гора.

|| зак. падзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць і раздзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены.

|| наз. дзяле́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

salute

[səˈlu:t]

1.

v.t.

1) ушано́ўваць салю́там

2) віта́ць

2.

v.i.

салютава́ць, аддава́ць салю́т, віта́цца

3.

n.

салю́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)