струпяне́лы, -ая, -ае (разм.).
1. Які стаў трупам.
2. перан. Які спужаўся, скамянеў ад страху.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
счэ́пны, -ая, -ае.
1. гл. счапіць.
2. Такі, які счапляецца, які можна счапіць.
Счэпнае прыстасаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
colour-blind [ˈkʌləblaɪnd] adj.
1. які́ не распазнае́/не адро́знівае ко́лераў
2. які́ не ма́е ра́савых забабо́наў/пры́мхаў;
a colour-blind society грама́дства, яко́е заснава́на на ро́ўнасці рас і на́цый
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
донар,
чалавек, які дае кроў ці тканкі для лячэння хворых.
т. 6, с. 183
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
статут,
дакумент, які вызначае задачы, правілы і кола дзейнасці прадпрыемства.
т. 15, с. 170
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
стано́ўчы, -ая, -ае.
1. Які выражае адабрэнне, згоду.
С. водзыў.
Станоўчая характарыстыка.
2. Які мае дадатныя якасці, уласцівасці, які заслугоўвае адабрэння.
Станоўчыя вынікі.
Станоўчая роля вынаходніцтва.
3. Які характарызуецца дадатнымі якасцямі, рысамі.
С. герой п’есы.
|| наз. стано́ўчасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стэрэа...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які адносіцца да стэрэаскапічнага адлюстравання, напр.: стэрэакіно, стэрэарэнтгенаграма;
2) які адносіцца да стэрэафаніі, напр.: стэрэагук, стэрэамагнітафон;
3) які адносіцца да стэрэаметрыі, напр. стэрэаабмер;
4) які адносіцца да стэрэатыпіі, напр. стэрэатыпограф.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ДЖО́БЕР
(англ. jobber),
1) гістарычна — прадпрымальнік, які даваў напракат коней з экіпажамі.
2) Біржавы маклер, камісіянер (першапачаткова член Лонданскай фондавай біржы), які ажыццяўляе аперацыі за ўласны кошт (пры нефіксаваным даходзе), уступае ў здзелкі з брокерамі і інш. дзелавымі людзьмі.
т. 6, с. 88
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
addictive [əˈdɪktɪv] adj. які́ выклікае шко́дныя звы́чкі (пра наркотыкі, алкаголь і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
arty [ˈɑ:ti] adj. infml які́ прэтэндуе на артысты́чнасць; з прэтэ́нзіяй на ве́данне маста́цтва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)