ксанці́н

(ад гр. ksanthos = жоўты)

прамежкавы прадукт распаду пурыну ў арганізме жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кубамеду́зы

(н.-лац. cubomedusae)

атрад марскіх кішачнаполасцевых жывёл класа сцыфоідных; паліпы без ахоўнай трубкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мелані́зм

(ад гр. melas, -anos = чорны)

пераважнае распаўсюджанне цёмнаафарбаваных асобін якога-н. віду жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метархо́з

(ад меторхіс)

глісная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца гельмінтамі з роду меторхіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міябла́сты

(ад мія- + -бласты)

маладыя мышачныя клеткі ÿ беспазваночных і пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейрафізіяло́гія

(ад нейра + фізіялогія)

раздзел фізіялогіі, які вывучае функцыі нервовай сістэмы чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нефрато́м

(ад нефра- + гр. tome = адрэзак)

зачатак органаў выдзялення ў хордавых жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нефро́н

(ад гр. nephros = нырка)

асноўная структурна-функцыянальная частка нырак пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нефры́дыі

(гр. nephridion, ад nephros = нырка)

органы выдзялення (протанефрыдыі і метанефрыдыі) у беспазваночных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папі́лы

(лац. papilla = сасок)

разнастайныя адросткі, якія ўтвараюцца ў розных жывёл на розных органах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)