грубіян назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які груба і дзёрзка адносіцца да іншых.

|| жаночы род: грубіянка.

|| прыметнік: грубіянскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дзюбаты прыметнік

  1. З доўгай дзюбай.

    • Д. бусел шпацыруе.
  2. Падобны на дзюбу.

    • Прамову гаварыў чалавек з дзюбатым тварам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дзяцюк назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Юнак, дарослы хлопец; яшчэ нежанаты малады чалавек.

  • Стаяў плячысты д. з гармонікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

good-for-nothing1 [ˌgʊdfəˈnʌθɪŋ] n. infml нікчэ́мны чалаве́к; гульта́й, абібо́к, лайда́к; нядба́лец, недарэ́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

handyman [ˈhændimæn] n. (pl. -men) чалаве́к, які́ выконвае дро́бныя рабо́ты; ма́йстар на ўсе ру́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unreliable [ˌʌnrɪˈlaɪəbl] adj. ненадзе́йны; невераго́дны;

an unreliable man ненадзе́йны чалаве́к;

unreliable rumour невераго́дныя плёткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

will-o’-the-wisp [ˌwɪləðəˈwɪsp] n.

1. блука́ючы аге́ньчык

2. ненадзе́йны чалаве́к; недасяга́льная мэ́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бібліяма́н

(ад бібліяманія)

чалавек, які захапляецца збіраннем кніг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дагма́тык

(гр. dogmatikos = дагматычны)

чалавек, які мысліць догмамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дальто́нік

(ад дальтанізм)

чалавек, які хварэе на дальтанізм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)