Verbum

анлайнавы слоўнік

ГУРТ

(ням. Gurt літар. пояс, папруга),

у гатычнай архітэктуры арка з абчасаных клінападобных камянёў ці цаглін, якая ўмацоўвае рэбры крыжовага, сеткаватага, зорчатага і інш. формы скляпення; тое, што і нервюра. Гуртам наз. таксама прафіляваную гарыз. цягу, якая расчляняе фасад будынка на ярусы.

т. 5, с. 538

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

касце́льны

1. (прыналежнае да касцёла) etw., was der römischkathólischen Kírche gehört;

2. (тое, што датычыцца касцёла) etw., was die römisch-katholische Kírche betrífft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ру́пець несов., разг.

1. (каму) беспоко́ить (кого), трево́жить (кого), забо́тить (кого);

яму́ ру́піла то́е, што се́на яшчэ́ не зве́зена — его́ беспоко́ило (трево́жило, забо́тило) то, что се́но ещё не свезено́;

2. безл. хоте́ться;

яму́ ру́піла дадо́му — ему́ хоте́лось домо́й;

◊ што каму́ ру́піць, той то́е і жу́піць — погов. что у кого́ боли́т, тот о том и говори́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́мець, -і, ж.

Тое, што намецена ветрам (гурбы снегу, пяску і пад.).

Снежная н.