Verbum

сівы́, -а́я, -о́е.

1. Белы, серабрысты, які страціў афарбоўку (пра валасы); пасівелы, колеру попелу.

Сівыя вусы.

Сівая галава.

Сівая жанчына.

2. 3 прымессю белай шэрсці (пра футра).

С. каўнер.

С. каракуль.

3. перан. Які мае адносіны да старажытнасці, далёкага мінулага.

Сівыя вякі.

|| наз. сі́васць, -і, ж.

страка́ты, -ая, -ае.

1. Такі, паверхня якога пакрыта палоскамі, плямамі розных колераў; рознакаляровы.

Стракатая тканіна.

С. дыван.

2. перан. Які вылучаецца неаднароднасцю, разнастайны, з розных элементаў.

С. склад насельніцтва.

3. Плямісты, разнашэрсны (пра масць жывёл); рознага апярэння (пра птушак).

С. дзяцел.

С. конь.

|| наз. страка́тасць, -і, ж.

шэ́рхнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; шэрх, -хла; незак.

1. Станавіцца цвёрдым, падсыхаць (пра глебу і пад.).

Шэрхне зямля пасля дажджу.

2. Нямець, дзервянець (пра цела і яго часткі).

Шэрхне скура.

|| зак. сшэ́рхнуць, -не; сшэрх, -хла і зашэ́рхнуць, -не; -шэ́рх, -хла (да 1 знач.).

звяглі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Вісклівы (пра сабаку).

2. Які дакучае назойлівымі просьбамі, напамінаннямі, патрабаваннямі.

|| наз. звяглі́васць, -і, ж.

звяры́ны, -ая, -ае.

1. гл. звер.

2. перан. Вельмі моцны (пра што-н. цяжкае або жорсткае, лютае).

Звярыная нянавісць.

карапу́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., жарт.).

Пра малое дзіця.

|| памянш.-ласк. карапу́зік, -а, мн. -і, -аў, м.

карга́, -і, ДМ карзе́, мн. -і, корг і ко́ргаў, ж. (разм., лаянк.).

Пра злую, шкодную старую.

Старая к.

паадло́млівацца і паадло́мвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Адламацца — пра ўсё, многае.

Паадломліваліся кручкі ў вешалцы.

паатру́чвацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся; -аецеся, -аюцца; зак.

Атруціцца — пра ўсіх, многіх.

П. грыбамі.

павымыва́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Вымыцца — пра ўсіх, многіх.

Падарожнікі павымываліся.