геніта́ліі

(с.-лац. genitalia, ад лац. genitalis = дзетародны)

палавыя органы жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрапалі́пы

(ад гідра- + паліпы)

паліпоідная стадыя ў жыццёвым цыкле кішачнаполасцевых жывёл падкласа гідроідных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыфілабатрыі́ды

(н.-лац. diphyllobothriidae)

сямейства гельмінтаў класа цэстодаў, кішачныя паразіты жывёл, зрэдку чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыярэ́я

(гр. doarreo = сцякаю)

мед. разлад дзейнасці кішэчніка ў чалавека і жывёл; панос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зоаветэрына́рны

(ад зоа- + лац. veterinarius = жывёльны)

які датычыць гадоўлі, лячэння і выкарыстання жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зоагеагра́фія

(ад зоа- + геаграфія)

навука, якая вывучае размеркаванне, размяшчэнне жывёл на зямным шары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зоатамі́я

(ад зоа- + -тамія)

навука аб будове арганізма жывёл, яго органах і сістэмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іхнало́гія

(ад гр. ichnos = след + -логія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае сляды вымерлых жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ласо́

(фр. lasso, ад ісп. lazo)

аркан з рухомай пятлёй для лоўлі жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лістэ́рыі

(н.-лац. listeria)

палачкападобныя аэробныя бактэрыі; узбуджальнікі лістэрыёзу ў чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)