АСТРО́НАМА-ГЕАДЭЗІ́ЧНАЯ СЕ́ТКА,

сістэма звязаных паміж сабою астронама-геадэзічных пунктаў, якія размешчаны адзін ад аднаго на адлегласці 70—100 км. Утворана з радоў і сетак трыянгуляцыі і паліганаметрыі. Служыць для вызначэння фігуры і памераў Зямлі, складання тапаграфічных картаў. Гл. Апорная геадэзічная сетка.

т. 2, с. 57

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІДРАМЕТЭО́РЫ

(ад гідра... + грэч. meteōros які лунае ў паветры),

атмасферныя ападкі, якія ўтвараюцца пры выдзяленні вільгаці з паветра на паверхні Зямлі і прадметаў — раса, іней, шэрань і інш. Першапачаткова пад гідраметэорам разумелі прадукты кандэнсацыі вадзяной пары ў атмасферы — воблакі, усе атм. ападкі.

т. 5, с. 230

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;

п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;

трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;

суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амфіу́мы

(н.-лац. amphiumidae)

сямейства жывёл атрада хвастатых земнаводных з кароткімі канечнасцямі, не прыстасаванымі для хады па зямлі; водзяцца ў балотах на паўднёвым усходзе ЗША.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апе́ль

(фр. appel = заклік)

1) кавалерыйскі сігнал, якім заклікаюць да збору;

2) удар правай выцягнутай нагой па зямлі ў час фехтавання, што азначае пачатак атакі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арэ́нда

(польск. arenda, ад слац. arenda)

1) наём маёмасці (зямлі, памяшкання і інш.) за пэўную плату на пэўны тэрмін;

2) плата за карыстанне такой маёмасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

даке́мбрый

(ад кембрый)

найбольш старажытны перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі, а таксама пласты горных парод, якія ўтварыліся ў той час (гл. таксама архей, венд, пратэразой, рыфей).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іхтыяфа́уна

(ад іхтыя- + фауна)

сукупнасць відаў рыб якога-н. вадаёма, геаграфічнага раёна, а таксама сукупнасць рыб, якія існавалі ў той або іншы перыяд гісторыі Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеазо́й

(ад палеа- + -зой)

трэцяя эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі, якая папярэднічае мезазойскай эры і падзяляецца на 6 перыядаў (кембрый, ардовік, сілур, дэвон, карбон, перм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пляц

(польск. plac, ад ням. Platz)

1) участак зямлі пад сядзібай;

2) незабудаваная тэрыторыя ў горадзе, прызначаная для якой-н. мэты, плошча (напр. рыначны п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)