Жыр ’кармленне жывёл, што гулліва забаўляюцца’ (ТСБМ), дыял. жыр ’тлушч’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. жир ’тлушч’, дыял. арханг. ’месца кармлення рыбы’, укр. жир ’тлушч’, ’кармленне жывёлы’, польск. żyr, żer ’кармленне і ежа жывёлы’, в.-луж. žeŕ, чэш. žír ’тс’, славац. žír ’тлушч’, ’кармленне свінні ў лесе жалудамі’, žer ’пажыранне раслін насякомымі; пасьба на апалых жалудах’, славен. žȋr, žer ’пасьба свіннёй у лесе; харч; ураджайнасць; плод; карысць’, серб.-харв. жи̑р ’жолуд’, балг. дыял. жир ’жолуд’, ’тлушч’, макед. жир ’жолуд’. Ст.-слав. жиръ ’паша’. Ст.-рус. жир ’багацце, жыллё, паша; тлушч’. Літ. žyras ’кармленне жывёл’ < польск. (Фрэнкель, 1313) ці бел. Паводле Якабсона (Writings, 2, 627), да *žьrati, *žirati (гл. жэрці), што прынялі Мартынаў–Міхневіч (Маладосць, 1969, 12, 140), якія лічаць менш верагоднай версію Міклашыча (411) аб суадноснасці жыцьжыр (як піцьпір), асцярожна падтрыманую Мейе (Études, 405), Фасмерам (2, 56) і прынятую Праабражэнскім (1, 233), Шанскім (1, Д, Е, Ж, 293), Іванавым (Слав. и балканское языкознание, 1975, 60), Скокам (3, 680–681), БЕР (1, 547). Непасрэдныя супастаўленні з іншымі і.-е. мовамі супярэчлівыя. Гл. літаратуру ў Фасмера, Скока, БЕР.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vanish [ˈvænɪʃ] v.

1. зніка́ць, прапада́ць;

vanish without trace зні́кнуць бяссле́дна;

vanish in the dark зні́кнуць у це́мры

2. выміра́ць; зніка́ць;

Many types of animals have vanished completely. Шмат якія віды жывёл цалкам вымерлі.

vanish into thin air/the blue ≅ прапа́сці як тума́н, прапа́сці як цень на вадзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

актынаміко́зы

(ад актына + мікозы)

хранічныя інфекцыйныя хваробы чалавека і жывёл, якія выклікаюцца актынаміцэтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анімалі́зм

(фр. animalisme, ад лац. animal = жывёла)

адлюстраванне жывёл у жывапісе і скулыпуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аскадэ́см

(н.-лац. ascodesmis)

сумчаты грыб сям. аскаболавых, які развіваецца на экскрэментах жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

базаліёма

(ад лац. basalis = асноўны + ома)

эпітэліяльная пухліна скуры чалавека і пазваночных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біянавега́цыя

(ад бія- + навігацыя)

здольнасць жывёл выбіраць напрамак руху пры рэгулярных сезонных міграцыях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластаме́ры

(ад бласта- + -мер)

клеткі, якія ўтвараюцца пры драбленні яйцаклеткі жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гельмінто́зы

(гр. helmins, -nthos = чарвяк)

хваробы чалавека, жывёл і раслін, якія выклікаюцца гельмінтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геміметабалі́зм

(ад гемі- + метабалізм)

няпоўнае пераўтварэнне пры развіцці, уласцівае часцей нізкаарганізаваным групам жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)