Verbum

пустальга́, -і́, ДМ -льзе́, мн. -тэ́льгі, -аў.

1. ж. Драпежная птушка сямейства сакаліных.

2. м. і ж. Легкадумны, пусты чалавек (разм., неадабр.).

разгільдзя́й, -я, мн. -і, -яў, м. (разм.).

Нядбайны, безадказны чалавек.

|| ж. разгільдзя́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -дзя́ек.

|| прым. разгільдзя́йскі, -ая, -ае.

разя́ва, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -зя́ў (разм., груб.).

Рассеяны, няўважлівы чалавек.

смяро́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які асуджаны на смерць, прыгавораны да пакарання смерцю.

Камера смяротнікаў.

|| ж. смяро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

стварэ́нне, -я, н.

1. гл. стварыць.

2. Тое, што створана кім-н.; твор мастацтва.

Геніяльнае с.

3. з азначэннем. Жывая істота — чалавек, жывёліна.

таксікама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, схільны да таксікаманіі.

|| ж. таксікама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. таксікама́нскі, -ая, -ае.

уло́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м. (часцей з адмоўем і ў пытальна-клічных сказах).

Слабы, кволы чалавек.

Ты сам не ў. зрабіць гэта.

ура́злівы, -ая, -ае.

Здольны жыва адчуваць, успрымаць што-н.; такі, якога лёгка вывесці з раўнавагі.

У. чалавек.

Уразлівае сэрца.

|| наз. ура́злівасць, -і, ж.

фантазёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які любіць фантазіраваць.

|| ж. фантазёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. фантазёрскі, -ая, -ае.

фаталі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які верыць у непазбежнасць лёсу.

|| ж. фаталі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.