Verbum

звышнатура́льны, -ая, -ае.

1. У містычным уяўленні: які не тлумачыцца натуральным чынам; дзівосны.

Звышнатуральныя сілы.

2. Які перавышае звычайную меру чаго-н.; незвычайны (разм.).

Звышнатуральная хуткасць.

|| наз. звышнатура́льнасць, -і, ж.

звышно́вы, -ая, -ае.

У выразе: звышновая зорка (спец.) — зорка, якая дае раптоўную ўспышку з надзвычай яркім бляскам.

звышпла́навы, -ая, -ае.

Зроблены, выраблены звыш плана.

Звышпланавыя пастаўкі.

звышпрыбы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Прыбытак, які перавышае сярэдні прыбытак.

З. манаполіі.

звыштэрміно́вы, -ая, -ае.

1. Які прадаўжаецца звыш вызначанага тэрміну.

Звыштэрміновая служба.

2. у знач. наз. звыштэрміно́вы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Той, хто добраахвотна застаўся на вайсковай службе пасля адбыцця абавязковага тэрміну.

звышуро́чны, -ая, -ае.

1. Які праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу.

Звышурочная работа.

2. у знач. наз. звышуро́чныя, -ых. Плата за звышурочную работу.

Атрымаць звышурочныя.

звышчалаве́к, -а, мн. звышчалаве́кі, -аў, м.

У некаторых філасофскіх вучэннях: моцная асоба, чые воля, жаданні і ўчынкі не падпарадкоўваюцца ніякім абмежаванням.

звя́га, -і, ДМ звя́зе, ж. (разм.).

1. Надакучлівы брэх (сабакі).

Воўк сабакі не баіцца, але звягі не любіць (прыказка).

2. Назойлівае прыставанне з просьбамі, напамінамі, патрабаваннямі.

звя́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Надакучліва гаўкаць (пра сабаку).

2. Назойліва прасіць, напамінаць, патрабаваць.

звяглі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Вісклівы (пра сабаку).

2. Які дакучае назойлівымі просьбамі, напамінаннямі, патрабаваннямі.

|| наз. звяглі́васць, -і, ж.