аргані́чны
‘які мае адносіны да органа; унутраны’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай
аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.)
аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.)
аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай
аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вядо́мы
‘які ідзе за вядучым’
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вядо́мы |
вядо́мая |
вядо́мае |
вядо́мыя |
| Р. |
вядо́мага |
вядо́май
вядо́мае |
вядо́мага |
вядо́мых |
| Д. |
вядо́маму |
вядо́май |
вядо́маму |
вядо́мым |
| В. |
вядо́мы (неадуш.)
вядо́мага (адуш.) |
вядо́мую |
вядо́мае |
вядо́мыя (неадуш.)
вядо́мых (адуш.) |
| Т. |
вядо́мым |
вядо́май
вядо́маю |
вядо́мым |
вядо́мымі |
| М. |
вядо́мым |
вядо́май |
вядо́мым |
вядо́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ві́нны
‘які мае адносіны да віна’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ві́нны |
ві́нная |
ві́ннае |
ві́нныя |
| Р. |
ві́ннага |
ві́ннай
ві́ннае |
ві́ннага |
ві́нных |
| Д. |
ві́ннаму |
ві́ннай |
ві́ннаму |
ві́нным |
| В. |
ві́нны (неадуш.)
ві́ннага (адуш.) |
ві́нную |
ві́ннае |
ві́нныя (неадуш.)
ві́нных (адуш.) |
| Т. |
ві́нным |
ві́ннай
ві́ннаю |
ві́нным |
ві́ннымі |
| М. |
ві́нным |
ві́ннай |
ві́нным |
ві́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
анталагі́чны
‘які мае адносіны да вучэння’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анталагі́чны |
анталагі́чная |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя |
| Р. |
анталагі́чнага |
анталагі́чнай
анталагі́чнае |
анталагі́чнага |
анталагі́чных |
| Д. |
анталагі́чнаму |
анталагі́чнай |
анталагі́чнаму |
анталагі́чным |
| В. |
анталагі́чны (неадуш.)
анталагі́чнага (адуш.) |
анталагі́чную |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя (неадуш.)
анталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай
анталагі́чнаю |
анталагі́чным |
анталагі́чнымі |
| М. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай |
анталагі́чным |
анталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
анталагі́чны
‘які мае адносіны да зборніка’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анталагі́чны |
анталагі́чная |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя |
| Р. |
анталагі́чнага |
анталагі́чнай
анталагі́чнае |
анталагі́чнага |
анталагі́чных |
| Д. |
анталагі́чнаму |
анталагі́чнай |
анталагі́чнаму |
анталагі́чным |
| В. |
анталагі́чны (неадуш.)
анталагі́чнага (адуш.) |
анталагі́чную |
анталагі́чнае |
анталагі́чныя (неадуш.)
анталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай
анталагі́чнаю |
анталагі́чным |
анталагі́чнымі |
| М. |
анталагі́чным |
анталагі́чнай |
анталагі́чным |
анталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пострада́вший
1. прич. які́ (што) папаку́таваў; які́ (што) пацярпе́ў; які́ (што) панёс стра́ту, які́ (што) папсава́ўся, які́ (што) сапсава́ўся; см. пострада́ть;
2. сущ. пацярпе́лы, -лага м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
успока́ивающий
1. прич. які́ (што) супако́йвае, які́ (што) заспако́йвае; які́ (што) суці́швае (сціша́е, суціша́е, суці́швае), які́ (што) суніма́е; які́ (што) уціхамі́рвае; см. успока́ивать;
2. прил. заспакая́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
производя́щий
1. прич. які́ (што) ро́біць, які́ (што) право́дзіць; які́ (што) выко́нвае; які́ (што) выкліка́е, які́ (што) прычыня́е; які́ (што) вырабля́е; яка́я (што) нараджа́е; які́ (што) надае́ чын, які́ (што) узво́дзіць (у чын); які́ (што) выво́дзіць; см. производи́ть;
2. прил., эк. вытвара́ючы, вырабля́ючы;
3. грам. утвара́льны;
производя́щая осно́ва утвара́льная асно́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заи́скивающий
1. прич. які́ (што) паддо́брываецца, які́ (што) запабяга́е, які́ (што) падла́шчваецца, які́ (што) падлі́зваецца; см. заи́скивать;
2. прил. ліслі́вы, падлі́злівы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
объединя́ющий
1. прич. які́ (што) аб’ядно́ўвае, які́ (што) ядна́е; які́ (што) гурту́е, які́ (што) згурто́ўвае; см. объединя́ть;
2. прил. аб’ядна́льны; згуртава́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)