фартра́н
[ад англ. for(mula) tran(slator)]
фармальная мова для апісання алгарытмаў на электронна-вылічальнай машыне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мінікамп’ю́тэр
(англ. minicomputer, ад лац. mini = малы + англ. computer = камп’ютэр)
электронна-вылічальная машына, якая забяспечвае работу з большай, чым мікракамп’ютэр, колькасцю знешніх устройстваў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ВА́КУУМНАЯ ПЕЧ,
печ для апрацоўкі металу пад вакуумам. Бываюць награвальныя (для тэрмічнай апрацоўкі сталі) і плавільныя (для вытв-сці хім. актыўных і тугаплаўкіх металаў, высакаякасных сталяў, інш. сплаваў). Найб. пашыраны дугавыя і індукцыйныя вакуумныя печы. Для выплаўкі асабліва якасных сплаваў прымяняюць электронна-прамянёвыя печы і плазменна-дугавыя печы.
т. 3, с. 465
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
алго́л
[ад англ. algo(rithmic) l(anguage) = алгарытмІ́чная мова]
адна з моў праграмавання для электронна-вылічальных машын.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бія́кс
(ад бі- + лац. axis = вось)
ферытавы элемент (гл. ферыт) у некаторых запамінальных устройствах электронна-вылічальных машын.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кінааўтама́т
(ад кіна- + аўтамат)
электронна-вылічальная ўстаноўка, якая дазваляе паказваць адзін з фільмаў па выбару большасці гледачоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
скіятро́н
(ад гр. skia = цень + -трон)
разнавіднасць электронна-прамянёвай трубкі для ператварэння электрычных сігналаў на бачнае адлюстраванне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сума́тар
(ад лац. surnma = сума)
адзін з элементаў электронна-вылічальнай машыны, які вызначае суму дзвюх зададзеных велічынь.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трансфлю́ксар
(ад лац. transfluere = працякаць, выцякаць)
элемент памяці электронна-вылічальных машын, што працуе па прынцыпу пераразмеркавання магнітных патокаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АПТРО́Н,
прылада, якая складаецца з крыніцы святла (святловыпрамяняльны дыёд), аптычна спалучанай з прыёмнікам святла (фотарэзістар, фотадыёд, фотатранзістар і інш.). Элементы аптрона змешчаны ў агульным корпусе, алегарычна ізаляваны. У аптроне выконваецца прамое і адваротнае электронна-аптычнае пераўтварэнне. Выкарыстоўваецца для сувязі паміж асобнымі вузламі электронных прылад, напр. у выліч. і вымяральнай тэхніцы і аўтаматыцы.
т. 1, с. 436
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)