◎ Кінке́т ’лямпавае шкло’ (Сцяшк. Сл.), праз польск. kinkiet з франц. quinquet ’лямпа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазо́к, -зка́, мн. -зкі́, -зко́ў, м.

1. Адзін рух пэндзля пры накладанні фарбы, а таксама слой фарбы, накладзены такім спосабам.

2. Слой вадкага выдзялення, нанесены на шкло для мікраскапічнага даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увіёлевы, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае ультрафіялетавыя прамяні. Увіёлевае шкло.

[Ад лац. u(ltra) — звыш, за межамі і viola — фіялетавы колер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклозаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, які вырабляе шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gláslinse

f -, -n апты́чнае шкло

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Máttscheibe

f -, -n ма́тавае шкло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

закуро́дыміць сов. закопти́ть;

з. шкло — закопти́ть стекло́;

з. сцяну́ — закопти́ть сте́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́шчыць несов. кроши́ть, лома́ть; дроби́ть, бить;

т. шкло — дроби́ть (бить) стекло́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вулканаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае вулканічнае паходжанне. Вулканагеннае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вітры́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вітрыны. Вітрыннае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)