няго́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы нягодніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наха́бніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы нахабніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласкаго́рны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы пласкагор’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайма́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы пераймальніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнаві́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы абнавіцелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валюнтары́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы валюнтарысту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манья́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы маньяку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымага́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы вымагальніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўдзе́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы саўдзельніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супо́льны, -ая, -ае.

1. Сумесны, агульны, які ў аднолькавай меры належыць усім.

Супольная паша.

2. Які ажыццяўляецца сумесна з кім-н.

Супольнае падарожжа.

Супольна (прысл.) працаваць.

3. Аднолькавы з кім-н., уласцівы каму-н. адначасова з іншымі.

Супольныя імкненні.

Супольныя інтарэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)