Ву́жар, вужа́рына ’выпаленае месца ў лесе, на балоце; яма ад выбранага торфу і травы’ (Яшк.). Гл. выжар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уко́с, -су м., с.-х.

1. (действие) уко́с;

2. (количество скошенной травы) уко́с;

гадавы́ ўкос — годово́й уко́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яру́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Пустазелле сямейства крыжакветных. З пучкоў травы на Алеську зірнулі кволымі белымі вочкамі яруткі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжэ́й

1. нареч. сравнит. ст. ни́же; пони́же;

на паве́рх н. — этажо́м ни́же (пони́же);

2. в знач. предлога ни́же;

н. нуля́ — ни́же нуля́;

н. звыча́йнага ўзро́ўню — ни́же обы́чного у́ровня;

◊ цішэ́й вады́, н. травы́ — погов. ти́ше воды́, ни́же травы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шархаце́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шархацець, а таксама гукі гэтага дзеяння. Жураўліная песня .. злівалася з шолахамі лісту, з шархаценнем травы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кано́цыбе

(н.-лац. conocybe)

шапкавы базідыяльны грыб сям. бальбітыевых, які расце на абочынах дарог, сярод травы на апалых галінках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

укасі́ць, укашу, укосіш, укосіць; зак.

1. (пераважна з адмоўем «не»). Змагчы касіць. Трава такая густая, што і не ўкосіш.

2. што і чаго. Накасіць, скасіць нейкую колькасць травы, сена. Укасіць травы каню нанач. □ Паўз будку шыбуюць у лес местачкоўцы. Ідуць кожны па сваёй патрэбе: хто па ягады, хто па грыбы,.. а хто неўзаметку, патаемна ад лесніковага вока, укасіць між кустоўя капу сена. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяблі́на ж, сцябло́ н бат Stiel m -(e)s,-e, Sténgel m -s, -; Halm m -(e)s, -e (у травы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трава́ ж Gras n -es, Gräser; Kraut n -es, Kräuter (тс бацвінне);

марска́я трава́ Séegras n;

духмя́ныя травы dúftende [aromátische] Gräser [Kräuter]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насушы́ць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак., чаго.

Высушыць нейкую колькасць чаго‑н. Насушыць грыбоў. Насушыць дроў. □ За ракою — паплавы, Мурагі... Насушылі мы травы Тры стагі. Муравейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)