Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лінь1, ‑я, м.
Прэснаводная рыба сямейства карпавых. У маленькіх начоўках ляжалі два ладныя язі і залацісты, тоўсты лінь.Ваданосаў.
лінь2, ‑я, м.
У марской справе — вельмі моцны тонкі канат.
[Гал. lijn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fleshy
[ˈfleʃi]
adj.
1) сы́ты; то́ўсты
2) мясі́сты (плод, чалаве́к, нос), сакаўны́
a fleshy peach — мясі́сты, сакаўны́ пэ́рсік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГЕРКУЛЕ́С
(Dynastes hercules),
насякомае сям. пласцініставусых жукоў. Пашыраны ў тропіках Цэнтр. і Паўд. Амерыкі.
Даўж. самца да 15,5 см, самкі 8—9 см. Самец бліскучы, чорны, надкрылы аліўкава-зялёныя з чорнымі плямамі; самка — аднакаляровая, матава-чорная. У самца 2 рагі: адзін на лбе, доўгі, тоўсты, вышчарблены; другі — на пярэдняспінцы, больш доўгі (амаль напалавіну даўжэйшы за цела). Самка без рагоў (прыклад палавога дымарфізму). Лічынкі развіваюцца ў гнілой драўніне.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
fleshly
[ˈfleʃli]
adj.
1) цяле́сны
2) фізы́чны; юрлі́вы
3) дача́сны; сьмяро́тны; чалаве́чы
4) сьве́цкі
5) Obsol. сы́ты, таўсты́, то́ўсты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мурло́, ‑а, н.
Груб. Твар чалавека (тоўсты і шырокі). Гаспадарку глядзеў Лявон — дзябёлы мужчына з чырвоным мурлом.Асіпенка.Конюх адчыніў дзверцы, высадзіў сваё румянае мурло.Брыль.// Чалавек з мурлатым тварам (ужываеццаяклаянка).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невыка́зна, прысл.
Вельмі, надзвычай. Лёгкім, невыказна прыгожым рухам алень пераскочыў цераз тоўсты ствол паваленага дрэва і знік, нібы здань, у зялёным гушчары.В. Вольскі.Светлае і невыказна радаснае пачуццё запоўніла душу Віктара.Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўсту́н, ‑а, м.
Разм.Тоўсты мужчына (радзей — юнак, хлопчык). Пакуль Віця, разявіўшы рот, думаў, жартуе гэты таўстун ці праўду кажа, той падцягнуў да сябе лусту намазанага шмальцам хлеба і кубак з чаем.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўстава́ты, ‑ая, ‑ае.
Крыху тоўсты. Валянцін, высокі, крыху таўставаты, бялявы хлопец .. хадзіў па пакоі.Грахоўскі.Губы [у Захара Лемеша] хоць трохі таўставатыя і часамі крывяцца, але гэта ўжо — здабытак яго старшынскай важнасці, а не падарунак прыроды.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырванатва́ры, ‑ая, ‑ае.
З чырвоным тварам. — Вы хто? — спытаў невысокі, шыракаплечы і чырванатвары лейтэнант. — Мы тутэйшыя, — адказаў Мікола.Новікаў.— Пяць рублёў, — буркнуў тоўсты чырванатвары чалавек, больш падобны на дырэктара маслазавода, чым на шафёра.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)