сельджу́кі, ‑аў; адз. сельджук, ‑а, м.

Старажытныя туркменскія плямёны, якія стварылі ў 11 ст. у выніку заваёў вялікую дзяржаву на тэрыторыі Малой і Сярэдняй Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыркавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да цырка, належыць цырку. Цыркавое мастацтва. Цыркавое абсталяванне. □ Нагадваў.. [чалавек] не то баксёра сярэдняй вагі, не то цыркавога барца. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

CSE [ˌsi:esˈi:] (скар. ад Certificate of Secondary Education) (у Брытаніі) экза́мен на атрыма́нне пасве́дчання аб няпо́ўнай сярэ́дняй адука́цыі, які́ існаваў да 1988 го́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

medium​2 [ˈmi:diəm] adj. сярэ́дні (пра памер, рост і да т.п.);

of medium height/length сярэ́дняй вышыні́/даўжыні́;

of medium size сярэ́дніх паме́раў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

міжсце́нне, ‑я, н.

1. Месца ў сярэдняй частцы грудной поласці, дзе размешчаны сэрца, аорта, бронхі, стрававод.

2. перан. Тое, што перашкаджае сувязі, збліжэнню каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэднетэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сярэдніх тэхнічных даных, паказчыкаў, норм. Сярэднетэхнічная скорасць экспрэса.

2. Які мае адносіны да сярэдняй тэхнічнай адукацыі. Сярэднетэхнічная адукацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фе́льчар

(ням. Feldscher)

медыцынскі работнік з сярэдняй спецыяльнай адукацыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

abiturient

м. выпускнік (звычайна, сярэдняй школы);

abiturient liceum — выпускнік ліцэя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

атэста́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Афіцыйны дакумент аб заканчэнні сярэдняй навучальнай установы, які пацвярджае ўзровень адукацыі.

А. сталасці.

2. Афіцыйны дакумент аб прысваенні вучонага звання.

А. прафесара.

3. Дакумент на права атрымання ваеннаслужачым грашовага, харчовага і інш. забеспячэння.

|| прым. атэста́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

O level [ˈəʊlevl] n. (скар. ад ordinary level) экза́мен па прагра́ме сярэ́дняй шко́лы на звыча́йным узро́ўні (існаваў да 1988 г. у Англіі і Уэльсе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)