карбюра́тар

(фр. carburateur)

прыбор у рухавіку ўнутранага згарання для ўтварэння гаручай сумесі з вадкага паліва і паветра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

су́месь, ‑і, ж.

1. Мешаніна розных рэчываў, элементаў, прадметаў. [Паўлік] стаў разбірацца, якая ж гэта сумесь, колькі тут культур. Выцягваючы па сцяблінцы, ён набраў і вікі, і гароху, і сырадэлі, і лубіну, і аўса, і ячменю, і бобу, і нават сланечніку. Дуброўскі. З сумесі цукру і патакі .. атрымліваюць цукрова-патачны сіроп. Рунец. // Прадукт, які атрымліваецца змешваннем якіх‑н. рэчываў. Аргана-мінеральныя сумесі. □ Мы падпальвалі .. [танкі] бутэлькамі з гаручай сумессю, падрывалі гранатамі. Хомчанка.

2. Спалучэнне чаго‑н. рознага, разнароднага. Сумесь урачыстай біблейскай мовы з бытавымі вобразамі надае ўроку дзяка цікавы камічны эфект. Шкраба. Хата сустрэла [Рыбака і Сотнікава] затхлаю сумессю пахаў і — цеплынёй. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбюра́цыя

(фр. carburation)

прыгатаванне гаручай сумесі з вадкага паліва і паветра ў карбюратары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шлакабето́н

(ад шлак + бетон)

лёгкі бетон, прыгатаваны з сумесі цэменту, шлаку і пяску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

газааналіза́тар

(ад газ​1 + аналізатар)

прыбор для вызначэння якаснага і колькаснага складу сумесі газаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксілалі́т

(ад ксіла- + -літ)

штучны будаўнічы матэрыял з сумесі драўняных апілак, азбесту і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магналі́т

[ад магне(зіт) + -літ]

будаўнічы матэрыял з сумесі магнезіяльнага цэменту, драўняных апілак, азбеставых валокнаў і іншых напаўняльнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суспендава́ць

(лац. suspendere)

гатаваць гетэрагенныя сумесі з вадкасці і завіслых у ёй цвёрдых часцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрмадыфу́зія

(ад тэрма- + дыфузія)

дыфузія састаўных частак раствору або газавай сумесі, абумоўленая розніцай тэмператур.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бето́н

(фр. béton)

будаўнічы матэрыял, атрыманы з сумесі рашчыненай цэментнай масы з пяском і шчэбенем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)