1) чалавек, які строга прытрымліваецца свецкіх правіл паводзін (у Вялікабрытаніі і іншых англамоўных краінах);
2) чалавек, які вызначаецца сваёй выхаванасцю ў паводзінах, далікатнасцю і зграбнасцю адзення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
папіля́рны
(ад лац. papilla = сасок);
п-ныя лініі — рэльефныя лініі на далонях, падушачках пальцаў, падэшвах ног чалавека і малпаў; застаюцца нязменнымі на працягу ўсяго жыцця і строга індывідуальныя, на чым заснавана дактыласкапія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ВОГНЕПРАВО́ДНЫ ШНУР,
бікфордаў шнур, шнур для перадачы цеплавога імпульсу (пучка іскраў) капсулю-дэтанатару або зараду выбуховых рэчываў праз строга вызначаны прамежак часу з моманту падпальвання. Складаецца з асяродка са спрасаванага дымнага пораху і абалонкі (аплёткі) з некалькіх слаёў нітак, насычаных вільгацеізаляцыйным саставам. Дыяметр 6 мм, скорасць гарэння да 1 см/с (пад вадой на глыб. да 5 м гарыць з большай скорасцю). Выкарыстоўваецца ў ваен. справе і пры выбуховых работах.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
папрывыка́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак., дакаго-чаго і зінф.
Прывыкнуць — пра ўсіх, многіх. Дзеці папрывыкалі да незнаёмых. □ — Спаць папрывыкалі доўга, — досыць строга прамовіў Марцін і кінуў погляд у той куток, дзе ляжалі ў пасцелях яго пляменніцы.Колас.Дзялендзік сварыўся, палохаў, што паліцыя можа спаліць усю вёску, калі знойдзе такі лісток у каго-небудзь дома. Але людзі да пагроз папрывыкалі.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zapowiedzieć
зак.
1.co абвясціць што (пра што, аб чым); папярэдзіць; загадзя паведаміць; прадказаць;
2. забараніць;
surowo zapowiedzieć — строга забараніць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
strict[strɪkt]adj.
1. стро́гі, патрабава́льны, суро́вы;
a strict upbringing стро́гае выхава́нне;
in strict confidenceстро́га канфідэнцыя́льна;
keep strict watch (over smb.) пі́льна сачы́ць (за кім-н.)
2. пэ́ўны, дакла́дны;
a strict diet стро́гая дые́та;
the strict truth чы́стая пра́ўда;
in strict secrecy у по́ўным сакрэ́це
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зубе́ц, ‑бца, м.
1. Востры выступ на інструменце, прыладзе працы, частцы машыны і інш.; зуб (у 2 знач.). Зубцы бараны. □ Вастрыў .. [Мікола] пілу, Зубцы правяраючы строга.Броўка.
2.звычайнамн. (зубцы́, ‑оў). Надбудова на сцяне збудавання ў выглядзе слупкоў, размешчаных на аднолькавая адлегласці. Зубцы крамлёўскай сцяны.// Востры выступ на паверхні, абрысах чаго‑н. Зубцы кардыяграмы. □ Месяц ужо высока плыў над цёмнымі зубцамі зарэчнага бору.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысу́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прысутнічае, знаходзіцца дзе‑н. у пэўны час. [Жанчына] нават не засмяялася і тады, калі навокал яе прысутныя людзі зарагаталі.Карпюк.Завязваецца гутарка з прысутнымі тут калгаснікамі аб іх жыцці ва ўмовах партызанскага краю.Залескі.
2.узнач.наз.прысу́тныя, ‑ых. Тыя, хто прысутнічае. Мароз абвёў вачамі ўсіх прысутных — ці не будзе пярэчанняў.Лобан.— Устаць! — строга крыкнуў вартаўнік суда. Прысутныя ўсталі.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
roast
[roʊst]1.
v.t.
1) сма́жыць, пячы́
2) пра́жыць
3) informal
а) ушано́ўваць ша́ржам, жа́ртамі
б) стро́га, во́стра крытыкава́ць
2.
v.i.
сма́жыцца; пячы́ся
3.
n.
смажані́на, сма́жанка f.
4.
adj.
сма́жаны, пе́чаны
roast beef — сма́жаная я́лавічына, ро́стбіф -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)