капры́знічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і капрызіць. Заўсёды, калі хто з дзяцей пачынае капрызнічаць ці наогул хандрыць, толькі ён, бацька, можа кожнаму рады даць. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blue moon

once in a blue moon — ама́ль ніко́лі, ве́льмі рэ́дка, гады́ ў рады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прашту́рхацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Штурхаючыся, пралезці, прабрацца (праз натоўп). Праштурхацца ў першыя рады. □ Праштурхацца бліжэй да шыбеніцы не было ніякай магчымасці. Машара.

2. Штурхацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́тна, прысл.

Па ротах. Цяпер штогод збіраюцца паротна Герояў парадзелыя рады І памінаюць тых, што пасмяротна Прапісаны ў бяссмерці назаўжды. Грахоўскі. Ударыў прамень па сцягу палкавым. Паротна прымаем загад. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сык, ‑у, м.

Разм. Тое, што і сыканне. Жабы, яшчаркі і гады — Усе жыццю без меры рады — Паднялі страшэнны сык, Выстаўляючы язык. Крапіва. Веставы сваім сыкам збіў [Лукашыка] з тропу. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохра́дны, ‑ая, ‑ае.

1. З трыма радамі клавішаў (пра гармонік). Трохрадны гармонік.

2. Размешчаны трыма радамі, у тры рады. Трохрадная клёпка.

3. Прызначаны для высеву насення трыма радамі. Трохрадная сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кой мест., уст. які́;

◊

в ко́и ве́ки нарэ́шце; (очень редко) гады́ ў рады́;

на кой чёрт на яко́е лі́ха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасячы́ся сов., в разн. знач. проруби́ться;

п. праз гушча́р — проруби́ться сквозь ча́щу;

п. праз рады́ непрыя́целя — проруби́ться сквозь ряды́ неприя́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́іць сов., в разн. знач. расстро́ить;

р. рады́ праці́ўніка — расстро́ить ряды́ проти́вника;

р. пла́ны — расстро́ить пла́ны;

р. рая́ль — расстро́ить роя́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rebel​1 [ˈrebl] n.

1. мяце́жнік, паўста́нец

2. бунта́р, бунтаўшчы́к;

Tom has always been the rebel of the family. З Томам у сям’і няма ніякай рады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)