памачы́ць сов.

1. (сделать влажным, мокрым) помочи́ть, смочи́ть;

п. ручні́к — помочи́ть (смочи́ть) полоте́нце;

2. обмакну́ть;

п. пяро́ ў чарні́ла — обмакну́ть перо́ в черни́ла;

3. (нек-рое время) помочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fountain

[ˈfaʊntən]

1.

n.

1) фанта́н -у m.

2) крыні́ца f.

3) рэзэрвуа́р -у m. (чарні́ла, на́фты)

fountain pen — ве́чнае пяро́, аўтару́чка f.

2.

v.i.

пы́рскаць, біць фанта́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

my

[maɪ]

adj.

мой, мая́, маё; мае́ pl.; свой, свая́, сваё; свае́ pl.

my house — мой дом

my book — мая́ кні́га

my pen — маё пяро́

my children — мае́ дзе́ці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dip2 [dɪp] v.

1. апуска́цца (у вадкасць); акуна́ць, мачы́ць;

dip one’s pen in ink абма́кваць пяро́ ў чарні́ла

2. апуска́цца, акуна́цца;

The sun dipped below the horizon. Сонца схавалася за гарызонтам.

3. : dip into a book загля́дваць у кні́гу

dip into one’s purse/pocket infml транжы́рыць гро́шы; раскашэ́львацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retrieve

[rɪˈtri:v]

v.t.

1) адшу́кваць, знахо́дзіць

to retrieve a lost pen — знайсьці́ згу́бленае пяро́

2) вярта́ць, атры́мваць наза́д; паляпша́ць

3)

а) напраўля́ць, выпраўля́ць

to retrieve a mistake — напра́віць памы́лку

б) вярта́ць; кампэнсава́ць (напр. стра́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́чны

1. wig;

на ве́чнае карыста́нне zur wigen Ntzung;

ве́чная падзя́ка wiger Dank;

ве́чная дру́жба wige Frundschaft;

на ве́чныя часы́ auf wige Ziten, für lle Ziten, für mmer;

ве́чнае пяро́ Füllfeder f -, -n, Füllfederhalter m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рыпе́ць

1. knrren vi; krtzen vi (пра пяро); knrschen vi (пра снег);

дзве́ры рыпя́ць die Tür knarrt;

рыпе́ць зуба́мі mit den Zähnen knrschen;

снег рыпі́ць der Schnee knirscht;

2. разм (непрафесійна граць на скрыпцы) fedeln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. асядаць — асесці (у 1 знач.).

2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. асадзіць ​1 (у 1 знач.).

3. Спец. Глыбіня апускання судна ў ваду. Карабель з глыбокай асадкай. Няпоўны асадка.

4. Спец. У кавальскай справе — ковачная аперацыя, пры якой павялічваецца таўшчыня загатоўкі за кошт яе вышыні.

5. Тое, што і асада ​2 (у 2 і 3 знач.). На сценах віселі розныя малюнкі ў прыгожых асадках. Колас. // Драўляная частка якога‑н. інструмента, прылады, якая з’яўляецца дзяржаннем металічнай або якой‑н. іншай часткі. Асадка долата. □ Дзед Трыфан любіў буслоў, як любіў ён і галубоў, для якіх спецыяльна на гарышчы хаты ставіў асадкі старых рашотаў, і птушкі ў іх вілі гнёзды. Сабаленка. // Пісьмовая прылада — палачка, у якую ўстаўляецца пяро; тое, што і ручка (у 3 знач.). А тым часам галоўнае было ўсё ўперадзе: дастаць аркуш паперы для кантракта, асадку, чарніла, пяро. Колас. Прывычным вокам Варанецкі агледзеў іх, прывычным жэстам узяў асадку і падпісаў некалькі паперак. Скрыган. А ў рабочым пакоі ляжала асадка і пачаты ліст да маскоўскага сябра. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pen

I [pen]

1.

n.

пяро́ n. (для піса́ньня), пяро́ й аса́дка ра́зам

a ballpoint pen — ша́рыкавая аса́дка

2.

v., -nn -

піса́ць

II [pen]

1.

n.

1)

а) за́гарадзь f., паста́ўнік -а m. (для жывёлы, пту́шак)

б) саба́чая бу́дка ў сабака́рні

в) дзіця́чая за́гарадка

2) док для прыста́нішча або́ рамо́нту падво́дных ло́дак

2.

v., penned or pent

1) заганя́ць (жывёлу) у за́гарадзь

2)

а) замыка́ць, заганя́ць у кут

б) садзі́ць пад а́рышт

III [pen]

n., Sl.

астро́г -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Калама́р ’чарнільны’ (Грыг., Др.-Падб.; глус., КЭС; Нас., Шн., Шпіл.). Укр. каламарь, рус. зах., н.-рас., паўдн. каламарь (Даль), польск. kalamarz, чэш. kalamář, славац. kalamár, славен. kalamâriš, серб.-харв. kalàmâr (з XV ст.), балг. каламар. Крыніца гэтых лексем лац. calamārius, calamārium ’скрынка для пісьмовых прылад’, якое ад calamusпяро для пісьма і інш.’, а гэта з с.-грэч. καλαμάρί ’чараціна; чараціна, падрыхтаваная для пісьма, пяро і інш.’ Шляхі пранікнення гэтых лексем розныя: для балг.с.-грэч., н.-грэч. пасрэдніцтва (БЕР, 2, 159), для серб.-харв.італ. (Скок, 2, 18), для славен. — венгерская (там жа), чэш. і польск. Махэк₂ (236) мяркуе, што слова прынята з вучонай латыні. Адносна бел., укр. і рус. выказваецца думка, што гэта запазычанне з польск. мовы (гл., напр. Слаўскі, 2, 34). На карысць гэтага лінгвагеаграфія ўсх.-слав. фіксацый — больш позні, параўнальна са ст.-польск. (XV ст.), час, калі слова адзначаецца ў ст.-бел. мове (XVI ст.). Значэнне ’чарнільніца’ на ўсходзе (ст.-польск. дэфініцыя ўключае ’скрынка пісара і інш.’). Аднак нельга выключыць, што форма ўсх.-слав. лексемы (‑р‑ на месцы ‑rz‑) магла з’явіцца не толькі ў выніку этымалагічнага падыходу да польск. слова, але і як вынік непасрэднага ўплыву першакрыніцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)