Прысто́йны ’які адпавядае прынятым правілам прыстойнасці’; ’добра выхаваны; сумленны, не здольны на дрэнныя ўчынкі’; ’дастаткова добры, нядрэнны’; ’такі, якім належыць быць; дастатковы па велічыні, памерах’ (Ласт., ТСБМ; смарг., в.-дзв., Сл. ПЗБ), ’прыгожы’ (Інстр. 3; ігн., Сл. ПЗБ), ’добры; няпрагны’ (Ян.). Укр. присто́йний ’прыстойны; прыгожы’, рус. калуж. присто́йный ’прыстойны; прыгожы, сімпатычны’, польск. przystojny ’прыгожы; цікавы’, старое ’прыстойны’, чэш. přistojny ’прыстойны’, славен. pristójen ’прыстойны; кампетэнтны’, харв. prìstojan ’тс’. Паводле Фасмера (3, 366), з *pristojьnъ ад *pri‑ і *stojati (гл. стая́ць), параўн. ст.-бел. пристояти ’падыходзіць, належаць’ (Ст.-бел. лексікон). Паводле Сноя₂ (580), першапачаткова азначала ’адпаведны, стаячы нароўні’. Бабік (Зб. памяці Слаўскага, 60) для прасл. *pristojati (параўн. серб.-харв. при́стојати, харв. чак. prīstȍjai і пад.) выводзіць значэнне ’пагаджацца; быць адпаведным’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

picturesque [ˌpɪktʃəˈresk] adj. маляўні́чы;

a picturesque cottage прыго́жы дом;

a picturesque fishing village маляўні́чая рыба́цкая вёска;

a picturesque setting маляўні́чае навако́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glorious [ˈglɔ:riəs] adj.

1. сла́ўны, славу́ты;

a glorious victory сла́ўная перамо́га

2. цудо́ўны, прыго́жы;

a glorious day/view цудо́ўны дзень/краяві́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падхарашы́цца, ‑харашуся, ‑харошышся, ‑харошыцца; зак.

Разм. Надаць сабе больш прыгожы выгляд, прыхарашыцца. Маладыя прайшлі ў спальню, каб там падхарашыцца і пышна выйсці да гасцей. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фешэне́бельны, ‑ая, ‑ае.

Які адпавядае патрабаванням найлепшага густу і моды; элегантны, вытанчана-прыгожы, раскошны. Фешэнебельны курорт. □ Уздоўж набярэжнай Схевенінгена стаяць фешэнебельныя атэлі, рэстараны, магазіны. Мележ.

[Англ. fashionable.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыганчу́к, ‑а, м.

1. Хлопец або падлетак цыганскага паходжання.

2. Смуглы, падобны на цыгана. Іван — вясёлы. Дый прыгожы, як цыганчук які, кучаравы і чарнавокі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́шны

1. luxuriös, Lúxus-; prächtig, Pracht-;

2. (пышны, прыгожы) prächtig, práchtvoll, Pracht-; üppig;

3. (прасторны) geräumig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыгажо́сць ж.

1. красота́; милови́дность;

2. изя́щество ср.;

1, 2 см. прыго́жы;

3. (общее понятие) красота́;

4. (мнимая внешняя красота) краси́вость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

przystojność

ж.

1. прыгожы знешні выгляд;

2. уст. прыстойнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

да́фніс

(гр. Daphnis = імя міфічнага грэчаскага пастуха, складальніка песень)

перан. вельмі прыгожы юнак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)