ulęgałka

ж. дзічка (плод дзікай грушы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кальві́ль, ‑ю, м.

1. Сорт паўднёвай яблыні з вялікімі ружавата-жоўтымі яблыкамі.

2. Плод гэтай яблыні.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́нга, нескл., н.

1. Трапічнае пладовае дрэва.

2. Салодкі духмяны жоўта-зялёнага колеру плод гэтага дрэва.

[Ад малайск. mangā.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патысо́н, ‑а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых.

2. Пляскаты, з зубчастымі краямі плод гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́ля, -і, мн. -і, дуль, ж.

1. Гатунак летніх груш з вялікімі салодкімі пладамі, а таксама плод гэтага дрэва.

Бабуля частавала нас смачнымі дулямі.

2. Кукіш, фіга (разм., груб.).

Даць, паказаць дулю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sorb

[sɔrb]

n.

рабі́на f. (дрэ́ва і плод)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pear

[per]

n.

ігру́ша f. (плод і дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pecan

[pɪˈkɑ:n]

n.

арэ́х пэка́н (плод і расьлі́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quince

[kwɪns]

n.

айва́ f. (плод і дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зярня́ўка, ‑і, ДМ ‑няўцы; Р мн. ‑нявак; ж.

Сухі плод, у якім каляплоднік зросся з семем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)